Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018

Καλή αποτυχία


Όχι σε τρεις Δήμους, σε δεκατρείς να σπάσει η Κέρκυρα, θα είμαστε εδώ για να επαναλαμβάνουμε. Για άλλη μια φορά, θα βρεθούμε στο ίδιο έργο θεατές. Από τον Καποδίστρια, στον Καλλικράτη από τον Καλλικράτη στον Κλεισθένη και εν κατακλείδι στον “Προκρούστη”
για να μας ετοιμάσει τα μέτρα, να χωρέσουμε στο άδειο κουστούμι που μας ράβουνε, έστω και με κομμένα πόδια.
Αυτό το πάρε δώσε, που ζούμε με το σπάσιμο του Δήμου της Κέρκυρας, δεν έχει προηγούμενο. Από τους τρεις Δήμους που εξήγγειλε ο συντοπίτης μας Υπουργός, κ. Δένδιας, πριν πέντε χρόνια, το νησί της Κέρκυρας έχει σπάσει και έχει κολλήσει τόσες φορές, που έχω χάσει το μέτρημα.
Λες και δεν πέρασε μια μέρα, το ίδιο και σήμερα, η τοπική κοινωνία, για δεύτερη φορά γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια.
Θα περίμενε κανείς για ένα θέμα ζωτικής σημασίας για την Κέρκυρα, περισσότερη σοβαρότητα. Δυστυχώς για άλλη μια φορά η επικοινωνία προηγείται της ουσίας. Και η ουσία είναι ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, ακόμα και αν παραμείνει ένας Δήμος χρειάζεται αλλαγές και βελτιώσεις, που θα προκύψουν ύστερα από μελέτη, λαμβάνοντας σοβαρά υπ΄ όψιν τα προβλήματα που παρουσίασε το εγχείρημα στα πρώτα χρόνια εφαρμογής του. Οι αυτοσχεδιασμοί που επιχειρούνται, εγγυούνται άλλη μια αποτυχία.

Ας έρθουμε όμως στο δικό μας πεδίο ευθύνης. Αυτοδιοίκηση δε θέλουμε; Ας αυτοδιοικηθούμε επιτέλους! Κόντρα στην κρίση, στους Καλλικράτιους και στους Κλεισθένιους νόμους, στις κεντρικές πολιτικές. Ας δώσουμε επιτέλους νόημα στις λέξεις, ας υποστηρίξουμε ουσιαστικά το θεσμό.
Χρειάζεται καινούργιο χωροταξικό; Ας το χαράξουμε! Όχι τρεις, τέσσερις εγώ σας λέω, πέντε και τα Διαπόντια. Εκείνα τα διοικητικά κέντρα που λέγαμε, Βορρά, Νότου, Μέσης και ο παλιός Δήμος Κερκυραίων. Δίνουμε ουσιαστικές αρμοδιότητες, ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν οι πολίτες, από τις υπηρεσίας και να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα καθημερινότητας. Αυτά που περιμένουμε, είναι στο χέρι μας να τα κάνουμε πράξη, εμείς, πέρα από κεντρικούς σχεδιασμούς, που το μόνο που κάνουν είναι να εξυπηρετούν ημετέρους και να κρατούν τις ισορροπίες στο πολιτικό στερέωμα.
Διαχρονικά οι σχέσεις του κεντρικού κράτους με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν κακές. Οι διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών για ουσιαστικό ρόλο των Δήμων και των Περιφερειών, ποτέ δεν ικανοποιήθηκαν. Οι αποφάσεις να λαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο απ’ αυτούς που τους αφορούν, περιορίστηκαν σε μορφή ψηφισμάτων διαμαρτυρίας και συμπαράστασης.
Η αυτοδιοίκηση όμως από μόνη της, σαν μια συμμετοχική διαδικασία, αποδεσμεύεται από τους εναγκαλισμούς και λειτουργεί ανεξάρτητα, γιατί η κάθε τοπική κοινωνία, υπό το βάρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει, δεν έχει την πολυτέλεια να περιχαρακώνεται.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...