Να σηκωθούμε

Η ανεργία θα ξεπεράσει το 14% το 2011. Όλοι οι δείκτες της ημιθανούς Ελλάδος, δείχνουν ότι οι «γιατροί», που μας κυβερνούν, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην κρισιμότητα της κατάστασης. Η δραματική μείωση των μισθών, η ληστρική φορολογία, η αύξηση του Φ.Π.Α, μπορεί από τη μία να αυξάνουν τα κρατικά έσοδα και εξυπηρετούν τους τοκογλύφους, από την άλλη όμως, φράζουν κάθε διέξοδο για το ξεπέρασμα της κρίσης και αποκλείουν κάθε προοπτική για να σταθεί, έστω και μακροπρόθεσμα, η ελληνική οικονομία στα πόδια της.
Όχι δεν έχουμε Πόλεμο, στον πόλεμο, ζούμε ή πεθαίνουμε, αλλά παλεύουμε, ενεργούμε. Σήμερα περιμένουμε το αναπόφευκτο και αυτό είναι πιο οδυνηρό.
Η εικόνα των κλειστών καταστημάτων - 300 περίπτερα και 400 ψιλικατζίδικα έκλεισαν την περασμένη χρονιά στην Θεσσαλονίκη - δείχνει ανάγλυφα την παρακμή, πέρα από τους δείκτες, πέρα από τους καθησυχασμούς.
Η Ελλάδα «ενοικιάζεται» ή πωλείται», μόνο το κόκκινο ξεγελάει για να ταυτίσουμε τα πωλητήρια ή τα ενοικιαστήρια με τα αγγελτήρια θανάτου. Η Ελλάδα Πεθαίνει.
Τι κάνουμε; Ηλεκτροσόκ. Με εντριβές και ασπιρίνες, δεν πρόκειται να σηκωθεί. Χρόνο κερδίζουν οι κυβερνώντες, θητείες αγοράζουν, εξυπηρετώντας τους δανειστές τους. Το χρέος, που έτσι και αλλιώς, όσο και να σφιχτούν δεν μπορεί να πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι επαγγελματίες, ο απλός Λαός, δημιουργήθηκε από τις συναλλαγές των εκάστοτε κυβερνήσεων. Ε! αυτές οι κυβερνήσεις είναι ανίκανες για παραπέρα διαπραγματεύσεις.

Τι κάνουμε; Να απαντήσουμε στο Πως. Εμείς, ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί. Είμαστε εδώ και είναι όλα εδώ. Εδώ είναι πλούτος που μας κράτησε αιώνες και όχι στα δανεικά και στις φούσκες. Εδώ να δώσουμε τη μάχη βουλώνοντας τ’ αυτιά στους ρήτορες και λωποδύτες, για να δούμε τα καφενεία όλα ανοιχτά, που λέει και τον Σαββόπουλος. Για να δούμε τις αμυγδαλιές να ανθίσουν, τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο και τη θάλασσα να κυματίζει, που γράφει και ο Σεφέρης.
Να διώξουμε την άγια απάθεια και να σηκωθούμε…