Σκούρα τα πράγματα

«Επενδύοντας στην ταχύτητα και στην εικόνα» υποστηρίζει ο Παντελής Mπουκάλας «οι έμποροι φοβιών και οι διακινητές ψυχώσεων……καμαρώνουν ότι μας φέρνουν μες στο σπίτι την πραγματικότητα. Αλλά πρόκειται για μια πραγματικότητα εν πολλοίς εικονική, διογκωμένη παραχαραγμένη, μια πραγματικότητα κομμένη σε φέτες: η πρωινή είναι «ανθρώπινη» κατακλυσμένη από ανθρώπινα δράματα και από καλοκάγαθους τηλεπαρουσιαστές - σωτήρες ανθρώπων, η μεσημεριανή χαζοχαρούμενη, η βραδινή τρομαγμένη αφού οι μισές ειδήσεις παίζουν με το «σοκ» και τον «πανικό» και η νυχτερινή χαλαρή, ενίοτε δε και «ημιπορνογραφική»
«Η Ελλάδα ταξιδεύει» λέει ένα τραγούδι. Και που πάει; Γιατί εμείς μείναμε εδώ να παρακολουθούμε τηλεόραση;

Πόσο μπορείς να κερδίσεις από ένα ραδιοφωνικό σχολιασμό, προέκταση θα έλεγα του τραγουδιού που ακούστηκε και αυτού που ακολουθεί. Χωρίς εικόνα με μια φωνή ζεστή που ανατρέπει τη κινέζικη ρήση. «Μια εικόνα χίλιες λέξεις» Μια φωνή χίλιες εικόνες.
«Τα ανεμολόγια έχουν τρελαθεί, δεν υπάρχει σημείο στον ορίζοντα να σταθούν, όλα τα σημεία έγιναν ένα, ο ορίζοντας δε φαίνεται, είναι καλυμμένος από καταναλωτικά δάνεια και διορισμούς στο δημόσιο. Από χιονιά που ντροπιάζουν και τους κρατούντες και εμάς τους ίδιους που φερόμαστε πολλάκις ανοήτως. Από γκάλοπ, σλάλομ. Ο ορίζοντας είναι το ταβάνι. Ο ορίζοντας είναι η οθόνη του κομπιούτερ, της τηλεόρασης. Ο ορίζοντας είναι σκούρος σαν τους λαθρομετανάστες που πνίγονται στις ελληνικές θάλασσες. Ο ορίζοντας είναι η παλάμη μας που μας σκεπάζει τα μάτια μας. Καταρρέουμε…»