Οι αυταπάτες που μας στοίχισαν

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αριστερό κόμμα και δεν είχε κυβερνητικές σκοτούρες, ιδού τι υποστήριζε για τον Καλλικράτη:

“Οι συνέπειες του «Καλλικράτη» στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του πρώτο βαθμού (Δήμος), όχι μόνο σε οικονομικό, αλλά και σε θεσμικό, δημοκρατικό και συμμετοχικό επίπεδο, είναι ήδη περισσότερο από ορατές. Βασικά χαρακτηριστικά του «Καλλικράτη» αποτελούν: το γραφειοκρατικό, περίπλοκο και αντιδημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο, οι δραστικές περικοπές πόρων, οι απολύσεις εργαζομένων, το κλείσιμο δομών, ιδίως σχετιζόμενων με την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, ο συγκεντρωτικός και χωρίς κριτήρια χωροταξικός σχεδιασμός, που δυσχεραίνει την επαφή των πολιτών με τα τεκταινόμενα στους Δήμου. Πρόκειται, με δύο λόγια, για την εφαρμογή όλων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στοχεύσεων στο χώρο της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, γεγονός που έχει επιδράσει διαλυτικά στο θεσμό αυτό. Η αυτοδιοίκηση του πρώτου βαθμού έχει «φορτωθεί», μέσω των κυβερνητικών σχεδιασμών, μεγάλο μέρος της κοινωνικής δυσαρέσκειας, λόγω της κατάρρευσης σημαντικών κοινωνικών δράσεων των Δήμων (παιδικοί σταθμοί, πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» κ.λπ.), ενώ παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη μία εκστρατεία κατασυκοφάντησης του θεσμού, ότι δήθεν οι ελληνικοί ΟΤΑ είναι οι πλέον χρεωμένοι, διεφθαρμένοι και κακοδιοικούμενοι.

Η βασική κριτική μας στον «Καλλικράτη» σε σχέση με το Δήμο (α’ βαθμό αυτοδιοίκησης) εντοπίζεται στα εξής :(α)την αντιδημοκρατική και συγκεντρωτική λειτουργία του (υπερπλειοψηφικό εκλογικό σύστημα,

δημαρχοκεντρικός χαρακτήρας), (β) την πολυπλοκότητα του θεσμικού πλαισίου (ταλαιπωρία των πολιτών, γραφειοκρατία, σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ Δήμου και Περιφέρειας, αδιέξοδες ρυθμίσεις για τον Συμπαραστάτη του Δημότη κ.λπ.),(γ) την αδιαφανή λειτουργία του και την ελλιπή δημόσια λογοδοσία των δημοτικών αρχών, (δ) τον πρόχειρο, άνευ λειτουργικών κριτηρίων χωροταξικό σχεδιασμό, που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλων διαστάσεων Δήμων, χωρίς τις απαραίτητες υποδομές και χωρίς την

απαιτούμενη εσωτερική οικονομική, συγκοινωνιακή, κοινωνική, ιστορική και πολιτισμική συνοχή, και την απομάκρυνση των πολιτών από το θεσμό, (ε) την απουσία θεσμών ουσιαστικής κοινωνικής συμμετοχής (απουσία ρυθμίσεων για κοινωνική εκπροσώπηση, συμμετοχή φορέων, τοπικά δημοψηφίσματα, συμμετοχικό προϋπολογισμό,

διαστρέβλωση και υποβάθμιση του ρόλου που θα μπορούσαν διαδραματίσουν τα συμβούλια των τοπικών και δημοτικών κοινοτήτων κ.λπ.) και (στ) τον ασφυκτικό έλεγχο επί των ΟΤΑ,

ο οποίος προσκρούει στην πραγματικότητα στη

συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοτέλειά τους (πολύπλοκοι και αλλεπάλληλοι έλεγχοι που στραγγαλίζουν την ελεύθερη δράση τους, οικονομική επιτροπεία με το ΠαρατηρητήριοΟικονομικής Αυτοτέλειας ΟΤΑ κ.λπ.).

Είναι απαραίτητη η ανακατανομή ρόλων και αρμοδιοτήτων μεταξύ κεντρικού Κράτους και Αυτοδιοίκησης.

Ο «Καλλικράτης» δεν διορθώνεται. Καταργείται. Τον αντικαθιστούμε με ένα πλαίσιο δημοκρατικό, συμμετοχικό και διαφανές."

Τα θυμήθηκα όλα τα παραπάνω, περπατώντας σε μια πόλη πνιγμένη στο σκουπίδι. Αιτία, όπως είναι γνωστό, τα ανασφάλιστα οχήματά της Υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου. Θα μου πείτε τι σου φταίει ο “Καλλικράτης”. Πέρα από την ευθύνη της υπηρεσίας που είναι μεγάλη, ένα τέτοιο πρόβλημα από τη στιγμή που έγινε γνωστό θα έπρεπε να λυθεί ακαριαία. Μιλάμε για ασφάλεια οχημάτων και όχι για κάποια φιέστα. Μονο η Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών δεν συνεδρίασε για να δώσει έγκριση να ασφαλιστούν τα απορριμματοφόρα.

Ο “Καλλικράτης” δεν διορθώνεται καταργείται έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι δεν έλεγε ψέματα,μια ακόμα αυταπάτη.