Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα

Ας κλείσουμε τα ανοιξιάτικα, με παπαρούνες. Χρόνια πίσω, με τον ίδιο ουρανό, με τις ίδιες ανησυχίες. Ανίσχυρες οι ερωτικές εμπειρίες μπροστά στη καινούργια λαίλαπα.
Ένα βαθύ σκοτωμένο κόκκινο κυριαρχούσε στον ορίζοντα εκείνο το βράδυ. Τα σταθερά της πίστης μου, είχαν εξανεμισθεί. Τα δόγματα, που διευκόλυναν τη ζωή μου, διάτρητα πλέον από τις σφαίρες των αμφιβολιών. Νοιώθω να γρονθοκοπιέμαι από πλήθος μπερδεμένων συναισθημάτων.
Οι αδιάβλητες μαρξιστικές μου ιδέες, με καθήλωναν σε μια πίστη ζωή, με νανούριζαν εν ειρήνη, με σκέπαζαν με το πέπλο του ύπνου του δικαίου, η απειλή της παράβασης, της κομματικής ορθοδοξίας, θα ήταν ηπιότερη της σημερινής ψυχικής μου ορφάνιας και ίσως απαραίτητη για να αποφύγω τα πλοκάμια κάθε αμφιβολίας γύρω από τα δογματικά « πιστεύω»
Ήταν ξεκούραστη εκείνη η εποχή, η σημερινή συμπεριφοράς της σκέψης μου άσπλαχνη, πήρε αέρα και περιφέρεται τις νύχτες σε αλήτικες διαδρομές. Με παράτησε άοπλο να τα ανακαλύψω όλα μόνος μου
………………………………………………………………………………………….
Όταν έχω μέρες να τη δω, όλο και βουλιάζω στο βαθύ αυλάκι της ανάγκης μου.
………………………………………………………………………………………….
Η πείρα των ερώτων του παρελθόντος, δεν μπορεί να μου προσφέρει ούτε ένα ποτήρι νερό. Το σημερινό συναίσθημα είναι ξεχωριστό, μοναδικό, όπως ο κάθε έρωτας, μόνο που ο καινούργιος σβήνει τα παλιά και σου δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας.
Επαναλαμβάνω τα ίδια σφάλματα, γλιστρώ στη ζώνη του έρωτα, στολισμένος με ψευδαδάμαντες χωρίς να αλλάξω ρούχα, κανονισμούς, αρχές και λέξεις. Και ενώ το ξέρω, ανυποψίαστος μπαινοβγαίνω με τα ίδια. Έτσι θα βρεθώ για άλλη μια φορά σε περιπέτειες, θα παρεξηγηθώ, θα κινδυνεύσω. Βουτάω στα βαθιά χωρίς οξυγόνο στον απρόβλεπτο βυθό
Ας το πάρω απόφαση, άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που απογοητεύουμε. Μα όσο εύκολο είναι να γοητεύεσαι τόσο δύσκολο είναι να απογοητεύεσαι. Η απογοήτευση είναι μια έξοδος σε ελεύθερες διαδρομές και θέλει πολύ κουράγιο να τις περπατήσεις
………………………………………………………………………………………….
Η αποκάλυψη του ειλικρινέστερου εαυτού μου, είναι πολύ δύσκολα αποδεκτή.
………………………………………………………………………………………….
Ένα ψυχολογικό κομπόδεμα με προτρέπει σε ακραίες λύσεις. Απόψε πρέπει να λύσω το γόρδιο δεσμό. Η σιωπή και το σκοτάδι, τροφή για τις μαγευτικές διεργασίες της ψυχής μου.
Παίζω κρυφτό με την φαντασία μου, όπως ένα παιδί που μεγάλωσε και λαχταρά τα παλιά του παιχνίδια, θέλω πολύ να παίξω αλλά ντρέπομαι γιατί δεν έχω συμπαίχτη.
…………………………………………………………………………………………..

Στις πιο τρικυμισμένες ώρες των ερωτών μας, η εικόνα ολοκάθαρη. Τώρα καταλαβαίνω πόση ξένη είναι.
…………………………………………………………………………………………..
Τελικά οι γυναίκες είναι η πιο συντηρητική φάρα. Η μανία της ιδιοκτησίας τις προτρέπει να σου αφαιρούν τα πάντα,. Αθόρυβα σε πλησιάζουν, σε τυλίγουν και σε τρώνε κομμάτι κομμάτι, μέχρι να το πάρεις μυρωδιά έχεις μείνει ο μισός. Όταν σε σακατέψουν είναι έτοιμες να σου προσφέρουν υπηρεσίες, γίνονται απαραίτητες. δεκανίκι σε μια αναπηρία δημιούργημα τους.
…………………………………………………………………………………………..

Η ζωή ανήκει στους υπομονετικούς εγώ όμως δεν είμαι…