Δευτέρα 28 Ιουλίου 2008

Για καλύτερη τηλεοραση







Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η σημερινή εποχή ανήκει ολοκληρωτικά στην τηλεόραση, παρότι πολλές φορές απ’ αυτήν εδώ την στήλη, προσπαθώ να διασκεδάσω τις εντυπώσεις, υπερασπιζόμενος τις εναλλακτικές μορφές ενημέρωσης. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, η εποχή προχωράει και εμείς του κλασικού ρεπερτορίου αποτελούμε μια ισχνή μειοψηφία, χρήσιμη όμως στην προσπάθεια για καλύτερη τηλεόραση.
Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Για να μην μας πνίξει ο λόγος.
«Επενδύοντας στην ταχύτητα και στην εικόνα» υποστηρίζει ο Παντελής μπουκάλας σε άρθρο του στην «Καθημερινή της Κυριακής» «οι έμποροι φοβιών και οι διακινητές ψυχώσεων……καμαρώνουν ότι μας φέρνουν μες στο σπίτι την πραγματικότητα. Αλλά πρόκειται για μια πραγματικότητα εν πολλοίς εικονική, διογκωμένη παραχαραγμένη, μια πραγματικότητα κομμένη σε φέτες: η πρωινή είναι «ανθρώπινη» κατακλυσμένη από ανθρώπινα δράματα και από καλοκάγαθους τηλεπαρουσιαστές - σωτήρες ανθρώπων, η μεσημεριανή χαζοχαρούμενη, η βραδινή τρομαγμένη αφού οι μισές ειδήσεις παίζουν με το «σοκ» και τον «πανικό» και η νυχτερινή χαλαρή, ενίοτε δε και «ημιπορνογραφική»
………………………………………………………………………………………..
«Η Ελλάδα ταξιδεύει» λέει ένα τραγούδι. Και που πάει; Γιατί εμείς μείναμε εδώ να παρακολουθούμε τηλεόραση;
……………………………………………………………………………………..
Πόσο μπορείς να κερδίσεις από ένα ραδιοφωνικό σχολιασμό, προέκταση θα έλεγα του τραγουδιού που ακούστηκε και αυτού που ακολουθεί. Χωρίς εικόνα με μια φωνή ζεστή που ανατρέπει τη κινέζικη ρήση. «Μια εικόνα χίλιες λέξεις» Μια φωνή χίλιες εικόνες.«Τα ανεμολόγια έχουν τρελαθεί, δεν υπάρχει σημείο στον ορίζοντα να σταθούν, όλα τα σημεία έγινα ένα, ο ορίζοντας δε φαίνεται, είναι καλυμμένος από καταναλωτικά δάνεια και διορισμούς στο δημόσιο. Από χιονιά που ντροπιάζουν και τους κρατούντες και εμάς τους ίδιους που φερόμαστε πολλάκις ανοήτως. Από γκάλοπ, σλάλομ. Ο ορίζοντας είναι το ταβάνι. Ο ορίζοντας είναι η οθόνη του κομπιούτερ, της τηλεόρασης. Ο ορίζοντας είναι σκούρος σαν τους λαθρομετανάστες που πνίγονται στις ελληνικές θάλασσες. Ο ορίζοντας είναι η παλάμη μας που μας σκεπάζει τα μάτια μας. Καταρρέουμε". Οι αντιδράσεις δεν είναι για την τιμή των όπλων, είναι για να καταφέρουμε να κρατηθούμε.

1 σχόλιο:

ritsmas είπε...

Μα και βέβαια θα κρατηθούμε και ως μειοψηφία θα συντελέσουμε στη δημιουργία της επόμενης μειοψηφίας. Ναι, τόσο απλά και σταράτα. Αυτοι οι φόβοι με κυνηγούν κατι χρονια μεταπολιτευτικά και αναρωτιέμαι ποιός ευφάνταστος νους σκαρφίστηκε αυτού του είδους την ηλίθια ενημέρωση. Από καποια στιγμή και πέρα ομως εβαλα τελεία και επιλέγω με προσοχή τί θα δω και πώς θα ερμηνεύσω αυτό που θα δω. Γι αυτό σας λεω αγαπητέ μου θα προχωρήσουμε με τον τρόπο μας
Είμαι φιλη του Αλεφ και φυσικά του Μπουκάλα
ριτς

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...