Τίτλοι τέλους

Ήταν επόμενο. Αυτή η κυβέρνηση να έχει το άδοξο τέλος, που της ταιριάζει. Ο «σοφός λαός», όπως τον επικαλέστηκε στους εταίρους του ο πρωθυπουργός, κάποια στιγμή, θα έπρεπε να πει και αυτός μια λέξη, όχι για να απαντήσει στα εκβιαστικά διλήμματα του δημοψηφίσματος, με ένα Ναι η ένα Όχι, αλλά για να στείλει στο σπίτι της, αυτήν την επικίνδυνη κυβέρνηση, που τον οδήγησε στην εξαθλίωση, γιατί μπορεί να θέλουν το Ευρω οι πολίτες, το ΠΑΣΟΚ όμως με τίποτα δε το θέλουν.
Και ο «σοφός λαός», έχει να θυμάται πολλά από την βραχεία διακυβέρνηση της χώρας από ένα κόμμα, που έκανε το ψέμα επιστήμη. Έχει να θυμάται πολλά, εκτός του τελευταίου εκβιασμού με το δημοψήφισμα. Πολλούς ωμούς εκβιασμούς, ακόμα και για λίγο χρόνο εξουσίας.

Και «στα εκβιαστικά διλήμματα, στις παγίδες, στις ίντριγκες, στη νόθευση της λαϊκής βούλησης με μύρια τεχνάσματα έχει παρελθόν το ΠΑΣΟΚ», γράφει σήμερα ο Παντελής Μπουκάλας «από τον καιρό τού «ή εμείς ή η Δεξιά». Από τη δοξαζόμενη χαρισματικότητα του πατέρα του, ο Γ. Α. Παπανδρέου μπορεί να μην κληρονόμησε τίποτε άλλο, την έφεση πάντως στην πολιτική βία, στους πολιτικούς εκβιασμούς, την παρέλαβε στο ακέραιο. Επί ενάμιση χρόνο οι βουλευτές του κόμματός του ψηφίζουν συρόμενοι και πειθαναγκαζόμενοι. Επί ενάμιση χρόνο εκβιάζεται η αντιπολίτευση να συναινέσει, με την απειλή ότι αν δεν συμφωνήσει, θα κριθεί υπαίτια της χρεοκοπίας της χώρας. Επί ενάμιση χρόνο οι πολίτες εκβιάζονται με πολωτικά διλήμματα για να υποκύψουν, γιατί αλλιώς θα κηρυχθούν άτομα μειωμένου πατριωτισμού. Ε, τώρα επιχειρείται ο απόλυτος εκβιασμός. Τώρα η ανεύθυνη ηγεσία, σε ρεσιτάλ υποκρισίας, καλεί τον λαό να επιλέξει μέθοδο αυτοχειριασμού. Άμεση δημοκρατία αλά ΠΑΣΟΚ. Σαν τον σοσιαλισμό αλά ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο γνήσια»
Μόνο που ο «σοφός λαός», αυτή τη φορά εκεί που τον οδήγησαν οι δήθεν σοσιαλιστές, δεν το αγγίζουν πλέον οι εκβιασμοί. Το ΠΑΣΟΚ είτε με το Παπανδρέου, είτε με τον Βενιζέλο, είτε με το Ελευθέριο Βενιζέλο. Θα καταποντιστεί γράφοντας παράλληλα το τέλος της μεταπολίτευσης.