Έπαιρναν μέρος σε βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις, δημιουργώντας ακλόνητα άλλοθι, για τη συνέχεια της βραδιάς. Ακολουθώντας μια πολιτική διάβρωσης μέσα στους συντηρητικούς χώρους, που δραστηριοποιούνται, επιδιώκουν ουσιαστικά να εισάγουν καινούργια πολιτικά ήθη. Σ΄ αυτό συνέβαλλε καθοριστικά και η επαφή τους με οικονομικούς μετανάστες των πρώην χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού και μη πάει ο νους σας σε οικοδόμους, την ώρα που αυτοί αλωνίζουν οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται να πάνε στη δουλειά τους
Κάνοντας μια πρώτη προσέγγιση αυτού του φαινομένου, θα έλεγα, ότι εκφράζουν μια νέα τάση, γέννημα της ανάγκης που δημιουργεί η απαξίωση της πολιτικής ζωής του τόπου. Τέκνα λοιπόν της ανάγκης και ώριμα τέκνα της οργής. Γιατί μπορεί η πολιτική ζωή να είναι μπουρδέλο, κανείς όμως από τους σοβαροφανείς πολιτικούς δεν την υποστηρίζει για αυτό που είναι. Οι εντιμότατοι φίλοι μου καθορίζουν την πολιτική τους στάση με το παραπάνω δεδομένο και λειτουργούν στον οίκο ανοχής με τις αντοχές και τις ανοχές που επιβάλλονται.
Μπορεί όλα αυτά που περιγράφω να μην γίνονται κατανοητά σήμερα και πώς να γίνουν, πρόκειται για ένα καινούργιο εγχείρημα με λιγότερο από 3 χρόνια ζωής, όταν χαλαρώσει το οργανωτικό σχήμα, μαζικοποιηθεί και δημοσιοποιήσει τις θέσεις τους θα καταλάβετε.
Το είχα καταλάβει από την πρώτη στιγμή. Σιγά που αυτά τα ρεμάλια ενδιαφέρονται για την πολιτική. Αφού οι πολιτικοί είναι της πλάκας, αφού η πολιτική είναι μια πλάκα. Ας κάνουμε πλάκα…κερδίζοντας συγχρόνως και οπαδούς
1 σχόλιο:
Για τούτο το σχόλιο...)
Άξιο απορίας για ένα ευφυή και παιδεμένο μαέστρο του γραπτού λόγου, καθώς βέβαια και της κάθε μορφής ανάλυσης-συμπεριλαμβανομένης και αυτής με πρώτο συνθετικό την ψυχή- που ακόμη απορεί για τη συμπεριφορά των εντιμότατων φίλων του...
Μετά απο τόσα χρόνια, κυρίως όμως μετά τα τόσα κοινά βιώματα –ακόμη και μέσω της ιδιοτελούς, σίγουρα διασκεδαστικής εξιστόρησης από τρίτους- μεταξύ των εντιμότατων φίλων και του συγγραφέως μας, αντέχουν αυτού του είδους διλλήματα σε καθέ είδους λογική αναζήτηση;
Τελικά, μήπως τούτο το τελευταίο κείμενο-διαπίστωση δεν είναι τίποτε παραπάνω απο ένα ύστατο προσκλητήριο του συγγραφέα προς τους εντιμότατους φίλους του;
Μήπως τούτο το ξέσπασμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ανεπιτυχής προσπάθεια διαχείρισης ενός στερητικού συνδρόμου που αφειδώς τρέφεται από την παγωνιά και το σκοτάδι της χειμωνιάτικης εσωτερικής αναζήτησης (λίπασμα η "γαζέλα" ηλικία), ίσως και μελαγχολίας;
σ.σ. Πόσο συνειρμικά ύποπτη φαντάζει η ιδιαίτερη έμφαση που δόθηκε στους συντρόφους από το πρώην ανατολικό μπλοκ… (Ακρίβυναν και αυτοί...)
Υπογράφει ο «Κατά λάθος Ωτακουστής» (άθελα του ωτακουστής γεγονότων και περιγραφών σας σε δημόσιο χώρο, που ούτως ή άλλως αρέσκεται να εμβαθύνει στις ανθρώπινες σχέσης. Καλά ξεμπερδέματα παιδιά)
Δημοσίευση σχολίου