Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Στην ασφάλεια της μάνας γης

Θα συνεχίσω, με ανώδυνα κείμενα, που είναι προτιμότερα, από όλα αυτά που μας έχουν κιτρινίσει την ζωή. Τουλάχιστο αυτά τα γενικά όλο και κάποια ψυχή θα αγγίξουν ειδικά. Όλο και κάποιο μυαλό θα ξυπνήσουν, να ξεκουμπιστεί από τον ύπνο του δικαίου. Τα άλλα τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που ενδιαφέρουν το μικρόκοσμο μας και αναπαραγάγουν τα Πινόκιο, θα τα συνεχίσουν οι άλλοι, που έχουν αναλάβει την εργολαβία της αποχαύνωσης.
Ακόμα δεν έχω περάσει απέναντι, όμως θαυμάζω, εκείνους που τα κατάφεραν, τους ποιητές και αυτούς που ελαφρά την καρδία αποκαλούμε τρελούς. Αυτούς δηλαδή που δεν άντεξαν την μάταια φθορά της ψυχής τους.
Για την πόλη είχα ξεκινήσει να γράψω και για την συμμαχία της με την Άνοιξη, που τις καλύπτει τις πληγές. Για την πόλη που είναι ο χρόνος που μου έκλεψαν και για τον χρόνο που είναι η πόλη που κτίζω μέσα μου. Α! και για τα παιδιά που περιμένω να λάβουνε επιτέλους τη απόφαση.
Είναι της Άνοιξης αυτά, της Άνοιξης που αντιστέκεται στην βαρβαρότητα, που αποκρούει τις επιδρομές, που επιβεβαιώνει την κυκλική της πορεία και μας υπόσχεται για την επιστροφή της.
Για την πόλη είχα ξεκινήσει και κατέληξα στην ύπαιθρο, για να είμαι ειλικρινής, με επηρέασε και ο συνάδελφος της τρίτης σελίδας, με το χθεσινό του άρθρο. Ένα παλαιότερο κείμενο, πιο επίκαιρο από τότε που το είχα γράψει. Η κρίση βλέπετε…
Πάντα με τα οικονομικά είχα μια κακή σχέση, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε με αυτήν την κρίση, που μπορεί να μην πολυκαταλαβαίνω όμως απ’ αυτά που ακούω κάθε μέρα, θα ήταν ψέμα να μην παραδεχτώ ότι μου έχει δημιουργηθεί μια κρίση ανασφάλειας. Αν προσθέσουμε τώρα στα γενικά τα τοπικά, τότε η ανασφάλεια με οδηγεί στις ρίζες εκεί στις γέρικες ελιές που αντέχουν, ευτυχώς ακόμα στο χρόνο παρόλα τα δηλητήρια που τις ποτίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.
«Έχω κάτι ελιές στο χωριό», θυμίζω στον εαυτό μου και η ανασφάλεια εξαφανίζεται.
Έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη, ότι η ανάπτυξης της πόλης και η ανάδειξη του μνημειακού χαρακτήρα της αντανακλά σε ολόκληρη την Κέρκυρα. Για να είμαστε δίκαιοι όμως θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η σχέση της πόλης με την ύπαιθρο στην ουσία είναι ισότιμη. Η προκοπή του χωριού είναι και προκοπή της πόλης. Ιδού τι έλεγε σε προεκλογική του ομιλία ο Ιάκωβος Πολυλάς.

«…Τότε ο Πολυλάς έπιασε στο χέρι του ένα μεγάλο κλωνάρι ελιάς, που το είχε ακουμπισμένο δίπλα του. Το σήκωσε ψηλά και δείχνοντας το συνέχισε:
Ιδού το άγιο των αγίων της Κέρκυρας και των Κερκυραίων. Ιδού το σύμβολο που θα συγκεντρώσει και έπρεπε να έχει ήδη συγκεντρώσει την προσοχή, την στοργή και το ενδιαφέρον κάθε πολιτευτού τιμίου, που ενδιαφέρεται πραγματικά για τον τόπο και την προκοπή του. Θ’ αγωνιστούμε εμείς γι’ αυτό. Πρώτος και κύριος αγώνας μας, πρώτη και κύρια μας επιδίωξις η προκοπή του χωριού. Γιατί η προκοπή του χωριού είναι και της χώρας προκοπή. Όχι απατεωνίες. Όχι δημοκοπίες, Όχι υποσχέσεις που μένουν απραγματοποίητες. Όχι ψέματα για να ξεγελάμε τους χωρικούς και να τους παίρνουμε την ψήφο. Δεν θα κάνουμε αυτό εμείς. Ποτέ! Στο πρόγραμμα μας είναι πρώτ’ απ’ όλα αυτός ο αγώνας. Τόσο μάλιστα, που και όλη μας η πολιτεία αυτός ο αγώνας θα την καθοδηγεί. Αυτός θα προπορεύεται και γι’ αυτό, να, αυτό το κλαρί της ελιάς, το κάνω σύμβολο του αγώνα μας, σύμβολο του κόμματος μας, σύμβολο δικό μου και δικό σας και σύμβολο του κάθε Κερκυραίου που πονάει την Κέρκυρα και θέλει στ’ αλήθεια να δουλέψει γι’ αυτήν».
Δυστυχώς αυτή η αμφίδρομη σχέση έχει πάψει προ πολλού να υφίσταται. Πέσαμε με τα μούτρα στην τουριστική ενασχόληση εγκαταλείποντας το «άγιο των αγίων της Κέρκυρας». Τώρα που οι επισκέπτες μας έχουν γυρίσει την πλάτη, εμείς περιμένουμε το μάννα εξ ουρανού.
Τότε η Κέρκυρα είχε πολιτικούς που την πονούσαν. Σήμερα; Μια φωτογραφία του κτηρίου της Ένωσης Συνεταιρισμών στην «Παλλάδα» θα σας απαντήσει.

1 σχόλιο:

Vitas είπε...

Αγαπητέ Μάκη. Οι Εντιμότατοι Φίλοι βγαίνουν από το καβούκι τους (ενόψει εκλογών) και ετοιμάζονται για νέες περιπέτειες. Το ερώτημα είναι ένα: ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΓΕΙ Η ΚΑΡΑΜΠΟΛΑ;

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...