Μνήμης αντοχές

Με αφορμή το γάμο Μπακογιάννη - Σαμαρά, το διαζύγιο ακόμα προβάλλεται, στις προ μηνών αφίσες, που ακόμα είναι κολλημένες. Ένα παλαιότερο κείμενο γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται. «Δεν ξεχνώ», ένα σύνθημα για την Κύπρο, κόντρα στη λήθη, που απειλεί να ισοπεδώσει ό, τι προηγήθηκε. Στη λήθη τελικά στηρίζεται η πολιτική επιβίωση. Στη λήθη που εξαπλώνεται με ρυθμούς πανδημίας και οι επιστήμονες σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Όσες προσπάθειες επιχειρούνται για να επαναφέρουν στη μνήμη τον πρότερο ανέντιμο βίον εις μάτην.
Δεν είναι τυχαίο που πολιτικοί, βρωμίσαντες και σαπίσαντες, μπαίνουν στο χώρο της ανακύκλωσης αναζητώντας δεύτερη, τρίτη τέταρτη και πάει λέγοντας ευκαιρία. Ο Λαός ξεχνάει εύκολα, το ίδιο θα έλεγα όπως και οι πολιτικοί την επομένη των εκλογών. Η διαπίστωση διαπερνά όλο το πολιτικό φάσμα, φτάνει μέχρι και τη μικρή, μικρή μας πόλη.
Τώρα θα με ρωτήσετε, χρειάζεται απάντηση; Αφορμή φήμες που φτάνουν στα επίπεδα του παραλόγου. Εκδήλωση φιλοδοξιών που προσπαθούν να στηριχθούν σε μια ανώδυνη συγνώμη.
Εν τω μεταξύ, το πρόσκαιρο μικροσυμφέρον ικανοποιείτε και με ο παραπάνω. Για να ακριβολογώ, συνεχίζει να ικανοποιείται της μετρητοίς. Που στηρίζεται; Σ’ αυτό το «δεν ξεχνώ» που το «δεν» γράφτηκε κατά λάθος.
Είναι επιστήμη η πολιτική και αυτοί που ασχολούνται πρέπει να είναι σχετικοί με το αντικείμενο. Η πολιτική χρειάζεται ελιγμούς, αλλά και ήθος, χρειάζεται βήματα μπροστά και πίσω, αλλά και αξιοπιστία. Δεν μπορούν να υπηρετούν την πολιτική οι πολιτικά άσχετοι. Η πολιτική θέλει καθαρά πρόσωπα και όχι μασκαράδες. Δυστυχώς βιώνουμε τον ερασιτεχνισμό σε όλο του το μεγαλείο.
Τα λάθη των πολιτικών τα πληρώνει κυρίως ο Λαός και πόσες συγνώμες πια να δεχτούμε. Εντάξει, κάνατε λάθος κύριε να σας συγχωρέσουμε, αλλά πηγαίνετε και σπίτι σας, μπορεί κάπου αλλού εκτός πολιτικής να είσαστε χρήσιμος, που λέει ο λόγος.
Είναι η πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση, που ο λαός έδειξε αντοχές στην μνήμη του, για να δούμε θα συνεχίσει να αντέχει…