Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Το μέλλον διαγράφεται κόκκινο

Να ξαναθυμηθούμε τον Γιώργο Κάρτερ, κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο για την τηλεόραση και για τα καινούργια δεδομένα που θα παρακολουθήσουμε το επόμενο διάστημα από τις οθόνες μας, εδώ στην μικρή μας πόλη: «Το ακρόαμα επιβιώνει σε εποχές ελευθέριας και το θέαμα σε εποχές που η ελευθέρια είναι …υπό περιορισμόν». «Άρτον και θεάματα».
«Εκείνη η από παλιά τάση του ανθρώπου να ικανοποίηση τη λαιμαργία της όρασης του, να δει – μάλλον για να μάθει, να δει - ίσως για να διασκεδάσει, να δει - για να βεβαιωθεί ότι ζει (που έλεγε και ο Σοπενάουερ), εκείνη η από παλιά έλξη του ανθρώπου για το θέαμα ικανοποιήθηκε, όσο γίνεται πληρέστερα, στον δικό μας αιώνα. Στο «χρυσούν αιώνα» του θέματος. Η εικόνα του μας έχει επιβληθεί και μας εκφράζει ως όντα μιας συγκεκριμένης εποχής. Ο σύγχρονος τεχνολογικός πολιτισμός, η έξαρση της βιαιότητας και οι ιδεολογικοί αποπροσανατολισμοί του καιρού μας συνηγορούν σε ό,τι θέλω να πω. Όταν διαθέτουμε 85.000 ώρες, δηλαδή το ένα πέμπτο της ξύπνιας ζωής, μας μπροστά στη τηλεόραση, τότε έχουμε γίνει κιόλας ανελεύθεροι, η πνευματική μας υπόσταση έχει συρρικνωθεί. Η ιστορία μια φορά ακόμα έχει σημειώσει ένα παρόμοιο φαινόμενο: στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας, που προανήγγειλε τον Μεσαίωνα, είναι τότε που για να θεαματοποιηθει η παράσταση της Κλυταιμνήστρας του Άκκιου, ανεβάσανε στη σκηνή του θεάτρου του Πομπήιου 3000 άρματα, 500 μουλάρια και αμέτρητους ελέφαντες και στρουθοκαμήλους είναι τότε που ο Νέρων έκαψε τη Ρώμη για απόλαυση το θέαμα μιας μεγάλης πυρκαγιάς. Είναι τότε που ο πανέξυπνος Ιουβενάλης, διερμηνεύοντας το πνεύμα του καιρού του, αναφώνησε το περιβόητο: «Άρτον και θεάματα». Μήπως λοιπόν και η εποχή μας ετοιμάζει έναν καινούργιο Μεσαίωνα;» Το 1979 τα είπε αυτά ο κ Κάρτερ στην εισήγηση του για τα 40 χρόνια της Ελληνικής Υπηρεσίας του ΒBC (Από το τελευταίο του βιβλίο «Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις») Όπως αντιλαμβάνεστε η ερώτηση έγινε κατάφαση. Σήμερα όλο το ζωικό Βασίλειο έχει ανέβει στη τηλεοπτική σκηνή και μάλιστα με ανθρώπινη μορφή…
Και για επίλογο από «το ιατρείο ασμάτων»

«Δεν είναι «Διευθυντές και στρατηγοί πίσω απ’ τις κάμερες». Γραμμένο πριν την νομοθέτηση των κρυφών καμερών ως ανώτατου τεστ αλήθειας. Με την πάροδο των χρόνων βέβαια από ένορκοι ενός εγκλήματος φτιαχτού, γίναμε συνένοχοι. Ποιος θα μας δικάσει; Κανείς. Μη ταράζεστε. Η κοινωνία μας είναι ανεκτική. Όσο καταναλώνεις και χρεώνεσαι όσο πιστώνεις τα εγγόνια σου με απλήρωτους τόκους, μη φοβάσαι τίποτα. Φάε το μουχλιασμένο γιαουρτάκι σου, δώσε στο παιδί σου καρκινογόνο μέλι και όλα θα πάνε μια χαρά. Σε δέκα είκοσι χρόνια όσοι ζούμε θα γεννάμε δικέφαλα αετόπουλα και θα σκοτωνόμαστε για μια καλή θέση στο Κολοσσαίο των ονείρων μας. Οι χριστιανοί θα τρώνε τα λιοντάρια κι εμείς θα επευφημούμε μεθυσμένοι ζητώντας κι άλλο αίμα. Το μέλλον διαγράφεται κόκκινο».

3 σχόλια:

alef είπε...

Μωρέ και κόκκινο και πράσσινο και μπλου, εκεί θα τα χαλάσουμε? Που είσαι καλέ και κόντεψα να πεθάνω? Ως πότε θα είμαι εφτάψυχη να με χαίρεστε? Φιλί, Καλό Μήνα!

alef είπε...

Α ναι κόκκινο, θα πάρουμε κόκκινα παλτά και κόκκινες καμπαρντίνες με την Νουβαντίτσα! Αμέ!

alef είπε...

Αν υποψιαστώ ότι εγώ σε ξαναρρώστησα με το ποίημα... είσαι καλά, ματάκια μου? αρχίζω ν' ανησυχώ.

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...