Να τελειώνουμε επιτέλους με τα εύκολα

Η εικόνα των σκουπιδιών δεν μας περιποιεί  τιμή σαν κοινωνία .  Η ευθύνη  - και αυτό δεν χωράει αμφιβολία  -  είναι συλλογική. Ποτέ αυτή η πόλη δεν ήταν καθαρή . Ακόμα και σε εποχές, που η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου   είχε  200 εργαζόμενους, μόνο για τα στενά όρια του παλαιού Δήμου κερκυραίων. Να θυμίσουμε  ότι  και οι περιαστικές κοινότητες, που προστέθηκαν στην συνέχεια με το σχέδιο  «Καποδίστρια», δεν ήταν στην ευθύνη της υπηρεσία καθαριότητας .  Σήμερα  με 80 εργαζόμενους  έχει επωμιστεί την αποκομιδή   των απορριμμάτων και των ανακυκλώσιμων  υλικών  για ολόκληρο το νησί!!! Δεν το συζητάμε…  εκείνο που πρέπει να συζητήσουμε, είναι η πρόοδος αυτής της κοινωνίας  σε ζητήματα καθαριότητας. Ούτε ένα βήμα. Συντηρούμε με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο μια «βρώμικη πόλη». Επιδεινώνουμε κάθε μέρα  με την συμπεριφορά μας το ήδη επιβαρυμένο περιβάλλον , αρνούμενοι κάθε συμμετοχή στην προσπάθεια για μια καθαρή πόλη.     Την απάντηση στο πρόβλημα την έχουν δώσει εδώ  και πολλά χρόνια οι περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, μια καλή αντιγραφή χρειάζεται  για να τελειώσουμε επιτέλους με τα εύκολα . Η προσπάθεια του Δήμου σήμερα  πρέπει να ξεφύγει από την λογική της αποκομιδής, που έτσι και αλλιώς δεν μπορεί να την εξυπηρετήσει  και να επικεντρωθεί στον τρόπο που θα οδηγήσει τους πολίτες στο αυτονόητο.  Άλλωστε με την  επικρατούσα νοοτροπία μόνο με έναν  οδοκαθαριστή ανά πολίτη μπορεί να οδηγηθούμε σε επιθυμητό αποτέλεσμα.

Το παρακάτω από  παρόμοιες   παλιότερες καταστάσεις.    

Από την αρχή της εβδομάδας έκανα απόπειρες, προσγείωσης. Μάταια. Δυσμενείς καιρικές συνθήκες, δεν επέτρεψαν. Ακόμα στον αέρα βολοδέρνω. Η πραγματικότητα από εδώ ψηλά, πολλές φορές φαντάζει αστεία. Βιαστικά μικρά ανθρωπάκια σπρώχνονται για να προφτάσουν, ανάμεσα από σταματημένα μηχανοκίνητα οχήματα, που βλαστημούν την ώρα και στιγμή που φτιάχτηκαν με ρόδες και όχι με φτερά.
Καλές οι εναέριες βόλτες στους ενεστώτες, μέλλοντες, αόριστους, παρατατικούς, παρακείμενους και υπερσυντέλικους χρόνους, με την πραγματικότητα να φαντάζει παιγνίδι από εδώ ψηλά, όμως πόσες βόλτες πια…
Απ’ αυτήν εδώ την στήλη έχω υπερασπιστεί μετά μανίας τα δικαιώματα των σκληρά φορολογούμενων πολιτών. Είναι πανθομολογούμενο ότι οι υπηρεσίες που απολαμβάνουν είναι ελάχιστες σε σχέση με αυτά που πληρώνουν.
Προσγειωμένοι πλέον και αντιμέτωποι με την σκληρή πραγματικότητα, θα επαναλάβουμε, αυτά που χρόνια λέμε, με την πεζότητα του λόγου που αρμόζει.
Οδικό δίκτυο, χώροι στάθμευσης, κυκλοφοριακό, σχολεία, μνημεία, πόσιμο νερό, αστικές συγκοινωνίες, αθλητικοί χώροι. Και μόνο η αναφορά μας παραπέμπει στο πρόβλημα. Παρέλειψα από την λίστα την καθαριότητα γιατί πιστεύω ότι δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί χωρίς την συμμετοχή όλων μας. Όσο και να αυξηθούν τα τέλη καθαριότητας, όσο προσωπικό και να προσθέσει ο δήμος στις δυνάμεις της υπηρεσίας του, η πόλη δεν θα αλλάξει εικόνα, αν συνεχισθεί η νοοτροπία «περιμένοντας την καθαρίστρια»
Από εκεί ψηλά είδα πολλούς να φέρονται άστοργα σ’ αυτή την πόλη, σ’ αυτό το νησί.