ευχαριστώ

Σήμερα ο χρόνος δεν μου επέτρεψε να καταθέσω, ούτε αυτές τις λίγες λέξεις. Είχα σκοπό να τηλεφωνήσω στην εφημερίδα, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Δυο σχόλια στο «φθινοπώριασε» από νέους αναγνώστες της ηλεκτρονικής μου σελίδας, ήρθαν να καλύψουν το κενό με τον καλύτερο τρόπο. Το πρώτο από την κ. philippa έρχεται να επιβεβαιώσει και μάλιστα με παραδείγματα επικαιρότητας. Πράγματι αυτή η διαφήμιση με την φοιτητική πιστωτική κάρτα, αποτελεί πρόκληση, δεν σας κρύβω ότι το είχα στα υπόψη της στήλης, ευχαριστώ που δεν θα χρειαστεί. Το δεύτερο του κ. L’Aesthete Soleil που διαφωνεί με το πρώτο αποτελεί μια θέση ενίσχυσης του προβληματισμού. Δημοσιεύω παρακατώ τα δυο ενδιαφέροντα σχόλια.
«Αυτή η προσπάθεια να σκεφτούμε αμερικάνικα εξουθενώνει πραγματικά. Αυτός ο καταιγισμός διαφημίσεων για δάνεια, τώρα και φοιτητικά να πιάσουν και αυτήν την πληθυσμιακή ομάδα στη φάκα (αν και τις δόσεις οι φοιτητές θα τις πληρώνουν;), οι υποσχέσεις για επιστροφές χρημάτων από την εξαντλητική χρήση πιστωτικών καρτών, και τώρα τελευταία η ραδιοφω(ο)νική διαφήμιση(με άμεσες αναφορές στην αισθητική των ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του '60) γνωστής αλυσίδας παιδικών παιχνιδιών για επώνυμες -πλην όμως φθηνές- επώνυμες τσάντες μόνο ως θλιβερά φαινόμενα μπορούν να καταγραφούν. Συγχαρητήρια για το blog σας»
«Είναι αποτέλεσμα των συμπλεγμάτων κατωτερότητας που έχουμε. Ο καπιταλισμός κατηγορείται ευθέως από όλους και τελικά αρμόζει στις καλοζωισμένες υπάρξεις μας. Μας αρέσει να μας αρμόζει. Νιώθουμε ότι μας ταιριάζει. Και δεν νομίζω ότι προσπαθούμε να σκεφτούμε αμερικανικά, μάλλον αναγκαζόμαστε από εμάς τους ίδιους να σκεφτούμε έτσι και όχι από κοινωνικές επιταγές που για κάθε τι τους επιρρίπτουμε την απόλυτη ευθύνη...»