Πράσινα άλογα…

Της μόδας τελευταία το περιβάλλον, τόσο που ένας σχηματισμός, και μόνο που φέρει τον διακριτικό τίτλο οικολόγοι πράσινοι, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τους βγάζουν στην τρίτη θέση. Αν κάναμε από ένα κόμμα σε κάθε τομέα, όπως κόμμα για την υγεία, για την οικονομία, για την παιδεία για την θρησκεία, για τον αθλητισμό, για τον πολιτισμό, δεν ξέρω για ποιο λόγο να υπήρχαν τα κόμματα που περιλαμβάνουν όλα. Όμως το περιβάλλον δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από την παιδεία, τον πολιτισμό, την οικονομία, αυτά για να μην ξεχνάμε ότι την Κυριακή ψηφίζουμε και δεν ψηφίζουμε μόνο για το περιβάλλον…
Αύριο 5 Ιουνίου την αφιερώνουμε παγκοσμίως στο περιβάλλον. Σ’ αυτά είμαστε καλοί, αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποια μέρα του χρόνου χωρίς να μνημονεύουμε και κάτι. 5 Ιουνίου και «Η βρόχα έπεφτε» που λέει και ο Ζαμπέτας. Αλήθεια μήπως γνωρίζεται που μετακόμισε το ελληνικό καλοκαίρι; Γιατί αυτό που διανύουμε μοιάζει περισσότερο με καλοκαίρι του Καμερούν. Χρόνια τώρα μιλάμε για την αλλαγή του κλίματος και πως να μην αλλάξει, αφού του αλλάξαμε τον αδόξαστο.
Το περιβάλλον έχει την τιμητική του, εκδηλώσεις, ομιλίες, παραινέσεις για ευαισθητοποίηση των πολιτών. Ανέξοδα δάκρυα που επί της ουσίας, τίποτα δεν προσφέρουν.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Το περιβάλλον το κατέστρεψαν οι ισχυροί, και αυτοί συνεχίζουν να το καταστρέφουν. Το περιβάλλον το καταστρέφει αυτή η «ιμπεριαλιστική» οικονομική πολιτική που λειτουργεί δίχως ίχνος αλληλεγγύης και υποστήριξης των επόμενων γενεών. Η πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον εις βάρος μιας ανάπτυξης, που δεν έχει να κάνει με την ποιότητα ζωής των λαών.
Η καταστροφή του πλανήτη μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, προέχει η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγάλων πολυεθνικών. Μην ξεχνάτε το βέτο των ΗΠΑ πριν λίγα χρόνια στην διάσκεψη του Κιότο, που διαφοροποιήθηκε από τους ισχυρούς, σε μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, που έθιγαν τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα
Μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε, και η στήλη είναι μικρή για να την χωρέσει. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν γίνεται με ξόρκια. Ας πάμε στη γιορτή και αύριο μπορούμε να απολαύσουμε την δροσιά του καινούργιου μας κλιματιστικού. Είναι αυτό που διαφημίζει η ηλικιωμένη κυρία στην λογική, να ζήσουμε εμείς και οι επόμενες γενιές ας πεθάνουν.
………………………………………………………………………………………….
Το καλοκαίρι σαν θαρθεί πάνω στην άμμο την ξανθή, μαζί μου θες να περπατάς και να μου λες πως μ’ αγαπάς
Όμως αν μου κράταγες πιο σφιχτά το χέρι όμως αν μ’ αγάπαγες όπως εγώ και συ, το καλοκαίρι θα’ ρχοντανε πρόωρα τώρα πιο ξέρει πότε θα ρθεί…»
…………………………………………………………………………………………..
Ποιος ξέρει…
.









.