Ζωντανοί ή πεθαμένοι δεν έχει και μεγάλη διάφορα

Αυτές οι λογικές της “αγοράς” , που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική αγορά και την πραγματική οικονομία, αλλά με τα συμφέροντα μια παγκόσμιας ολιγαρχίας, μας οδήγησαν στην καταστροφή. Το χρήμα, που πήρε τη θέση του θεού και της ψυχής μας. Το χρήμα όλο και πιο πολύ, για να ανασαίνουμε όλο και πιο λίγο. Αυτός ο νέος θεός, έβαλε μπρος για να καταστρέψει τον πλανήτη.

Τις ευκολίες που απαιτήσαμε, θα τις πληρώσουμε ακριβά. Καταφεύγουμε στην ανακύκλωση, κάνοντας σβούρες γύρω από τον εαυτό μας. Δεν αφήνουμε πλέον τα πράγματα να γεράσουν, τα συνθλίβουμε, τα κομποστοποιούμε. Σβήνουμε τα σημάδια της εποχής μας, παραδίδοντας λευκές κόλλες αναφοράς στην ιστορία.

Πράγματι είναι πιο εύκολα όλα, πιο εύπεπτα. Το σύνθημα, όλο και περισσότεροι στην κατανάλωση, όλο και λιγότεροι στην δημιουργία υπερισχύει. Το κακό είναι ότι από τη μια συμμετέχουμε στην κατανάλωση, και από την άλλη θρηνούμε τη φύση.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν έχει σχέση με τους προηγουμένους που περιγράφει η ιστορία, αυτός θα μας αφανίσει και κανείς δεν θα το μάθει. Δεν έχει ομαδικές εκτελέσεις, κρεματόρια, στρατόπεδα συγκέντρωσης, αυτά δειγματοληπτικά, για περιοχές που δεν βλέπουν τηλεόραση. Έχει εκατομμύρια αυτοκίνητα, προϊόντα μιας χρήσης, δημοσκοπήσεις, διαφημίσεις, μπαζωμένα ρέματα, οικοπεδοποιήσεις, δασικών εκστάσεων, χρηματιστήρια, πιστωτικές κάρτες, δάνεια θηλιές που πνίγουν. Έχει λιωμένους πάγους, φαινόμενα θερμοκηπίου τρύπα του όζοντος. Μην ξεχάσω τα κλιματιστικά και τα κινητά.
Το τέλος του πολέμου θα μας βρει στο καναπέ, απέναντι από την μικρή οθόνη. Ζωντανοί ή πεθαμένοι δεν έχει και μεγάλη διάφορα.