Είχε γραφτεί λίγο πριν την ένταξη της παλαιάς πόλης της Κέρκυρας, στα μνημεία παγκόσμια πολιτιστικής κληρονομιάς, το δημοσιεύουμε λίγο πριν την επίσημη τελετή της ένταξης, που θα πραγματοποιεί το ερχόμενο Σάββατο.
Χαρές και πανηγύρια για όλους εμάς τους κληρονόμους, αλλά και υποχρεώσεις να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε αυτήν την πόλη, που κληρονομήσαμε.
Πολλαπλά τα οφέλη που θα υπάρξουν για το νησί μας, με την προϋπόθεση βέβαια, να είμαστε πιστοί σ’ αυτό το σχέδιο διαχείρισης που συμφωνήσαμε να ακολουθήσουμε.
Η απόφαση αποτελεί δικαίωση, κυρίως των προγόνων μας, αλλά και όλων αυτών που κατά περιόδους είχαν υπό την κυριαρχία τους, την ιδιαίτερη πατρίδα μας.
Μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι πλέον, οι απόγονοι, είναι υποχρεωμένοι να διατηρήσουν την περιούσια τους και να την παραδώσουν σώα και αβλαβή στους δικούς τους απογόνους.
Η παλιά πόλη δεν κινδυνεύει από την σύγχρονη λαίλαπα, έχει προστάτες που ξεπερνούν τα στενά χωρικά ύδατα.
«Οι πόλεις δεν σχηματίζονται με τον αριθμό των κατοίκων και τον όγκο των οικοδομών. Δεν κρίνονται από τον πυρετό των δρόμων τους και τη βοή των τροχοφόρων. Τέτοιες πόλεις γίνονται επί παραγγελιά. Πόλη όμως σημαίνει ατμόσφαιρα, παράδοση συνέχεια ζωής.
Αυτά που συγκεντρώνει η Κέρκυρα. Η ζωή της δεν παρουσιάζει την ασυναρτησία άλλων ελληνικών περιφερειών. Η ιστορία της προχωρεί με συνοχή. Παίρνατε χωρίς κενά από τον ένα σταθμό στον άλλο, από την αρχαιότητα στο βυζάντιο, και από αυτό στα βενετσιάνικα καντούνια, στα ίχνη της γαλλικής διαβάσεως, στο παλάτι των αρμοστών της βρετανικής αυτοκρατορίας, για να φτάσετε στους σύγχρονους καιρούς .Όταν περιφέρεστε στους στενούς δρόμους, στις λεωφόρους με τις δεντροστοιχίες, στις μικρές πλατείες του μεσαίωνα , δεν είναι ανάγκη να ξέρετε ιστορία, ότι από δω πέρασαν οι μεγάλοι πολισμοί της γης. Το βλέπετε με τα μάτια σας, ότι πέρασε η Ευρώπη δεν άφησαν τζαμιά και μιναρέδες οι ασιάτες κατακτητές. Δεν αντήχησε αμανές, δεν έπνευσαν οι άνεμοι της ανατολής . Μόνο οι μεγάλοι πολιτισμοί έχουν περάσει κι όλοι αποτύπωσαν την σφραγίδα τους. Αναπνέετε Ευρώπη μια υπόνοια, μια σκιά της, ένα αεράκι της, μα πάντως Ευρώπη.» Π. Παλαιολογος
Για να μπορούν να γράφονται τέτοια όμορφα λόγια ( δεν είναι ώρες για αλλά) ας φροντίσουμε πρώτα εμείς, αυτά που κληρονομήσαμε . Το καθεστώς της επιτήρησης, μπορεί να περισώσει, δεν μπορεί όμως να φέρει την άνοιξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου