Ζούμε μέσα σε ένα ψέμα

«Ο Γιώργος είναι πονηρός και αυτά που λέει μη τα τρως». Η προτροπή του λαϊκού άσματος, δεν βρήκε ανταπόκριση στην περίπτωση μας. Ο Λαός για πολλοστή φορά, όχι μόνο έχαψε προεκλογικά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, αλλά και σήμερα δημοσκοπικά επικροτεί την αναγκαιότατα των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, που επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση, για να τα επιβάλλει.
«Υπάρχουν τα λεφτά», διατυμπάνιζε, λίγους μήνες πριν ο σημερινός πρωθυπουργός, σήμερα προβάλλει την δικαιολογία ότι δεν γνώριζε την πραγματική κατάσταση. Υποσχέθηκε όχι στο πάγωμα μισθών και τους πάγωσε. Είπε όχι στους έμμεσους φόρους και τους επέβαλε. Έλεγε ότι δεν θα αυξήσει τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, τα αύξησε. Αυτά ενδεικτικώς. Θα συμφωνήσω ότι προεκλογικά έχει παγιωθεί το ψέμα, τόσο πολύ πια, που δεν χρειάζονται οι αναφορές, μετεκλογικά, όμως ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που συνηγορούν στην λευκή επιταγή του λαού προς την υπάρχουσα κυβέρνηση; Οι ανακολουθίες, οι προχειρότητες, οι γκάφες ως κυβερνητική πρακτική δηλώνουν ηλιθιότητα, όπως τα τέλη κυκλοφορίας, τα ηλεκτρονικά βιογραφικά, η Cosco, το γεωργικό ζήτημα και αυτά ενδεικτικώς.

Πολύ εύστοχα ο Στάθης στο « Ναυτίλο» επισημαίνει «Μια ομάδα παρακοιμωμένων, από τον κ. Παμπούκη έως τον κ. Γερουλάνο, μια ομάδα Συμβούλων, ξένων ή ντόπιων «σοφών», στέφουν τη λειτουργία ενός συστήματος που συσκοτίζει τη διάκριση των Εξουσιών, βασίζεται στους Δυνατούς και δίνει την ευκαιρία τον τόνο στα κοινωνικά πράγματα να τον δίνουν τα ΜΜΕ, οι ΜΚΟ, οι Ανεξάρτητες Αρχές, οι Επιτροπές Παντού, οι Χορηγοί, τα Ιδρύματα και η Κρατική Διαφήμιση».
Δυστυχώς ο λαός έχοντας βιώσει μια άθλια διακυβέρνηση από την Ν.Δ, ακόμα δεν έχει τη δύναμη να αντιδράσει στην καινούργια κοροϊδία.