Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Να σταματήσει αυτο το πανηγύρι

Εικόνα
Το έγραψα πέρυσι  «κατόπιν εορτής», το θυμίζω σήμερα λίγες μέρες πριν το Πάσχα, χωρίς να έχω την ψευδαίσθηση, ότι θα αλλάξει κάτι.   Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, έγινα μάρτυρας ενός απίθανου μποτιλιαρίσματος επιταφίων.   Στη συμβολή «Νικηφόρου Θεοτόκη» και «Φιλαρμονικής», για πολλή ώρα εν μέσω του πλήθους, που απαθανάτιζε, τις στιγμές της «ανείπωτης λύπης»,   ακινητοποιήθηκαν δυο ανθοστολισμένοι επιτάφιοι,  συνοδευόμενοι από φιλαρμονικές, χορωδίες,  προσκόπους - όχι άλκιμους - παππάδες, νόντσολους και μικρά κοριτσάκια που έραιναν με ροδοπέταλα. Επόμενο ήταν, δεν χωράει άλλους αυτή πασαρέλα…           Φαίνεται ότι η Κέρκυρα, αφού δεν μπορεί να κάνει  ένα καρναβάλι της  προκοπής, έχει βάλει τα δυνατά της, να μετατρέψει τις πασχαλινές  θρησκευτικές εκδηλώσεις,  σε καρναβαλικές. Το πολυδιαφημισμένο Κερκυραϊκό Πάσχα  είναι...
Διαβάστε περισσότερα

Γαμώ την αριστερά μου.

Εικόνα
Για να μη γράψω «γαμώ την αριστερά μου», που αυθόρμητα μου ήρθε στα χείλη, αγανακτώντας για την πολιτική πτώχευση, που είναι περισσότερο επώδυνη από την οικονομική που βιώνει σήμερα ο τόπος, γράφω για ταξίδια. Παρότι έχω δεσμευτεί να ασχοληθώ με τα πολιτικά τεκταινόμενα, όταν θα φύγουν οι ζέστες, δεν άντεξα. Μας κέρδισαν οι ποσότητες και μείναμε να μετράμε ήττες. Μείναμε να σχολιάζουμε ποιος από τους φελλούς είναι πιο ικανός για την εξουσία. Αν είχα διαλέξει πράσινο ή μπλε και δεν με τραβούσε το κόκκινο εκείνα τα χρόνια, για το κόμμα και κίτρινο για την ομάδα, τώρα θα ήμουν πρωταγωνιστής. Το τίτλο τον κρατάω για αργότερα και συνεχίσω με κομμένες λέξεις. Δρόμος, Ταξίδι, Χαρά. Τι νομίζεται ότι διεκδικούμε κάνοντας τόση φασαρία στη ζωή; Κάποιος να μας θυμάται. Αυτό είναι το γέρας που θέλουμε για τα επί της γης μικρά μας βήματα. Κάποιος να θυμάται το πέρασμα μας και το περίσσευμα καρδιάς που μπορέσαμε να διαθέσουμε σε κάποιους νεότερους. Κάποιος να λέει το όνομα μας και ο ή...
Διαβάστε περισσότερα

Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...

Εικόνα
Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειται βεβαίως για εξαιρέσεις, αλλά για τον κανόνα. Είναι φαίνεται, νόμος της φύσης, όσο περισσότερο αναπτύσσεται η ψευδαίσθηση της δύναμης, τόσο λιγότερο χρειάζεται να λειτουργεί ο εγκέφαλος. Και όταν δεν λειτουργεί είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε βλακείες Η απατηλή και προσωρινή ψευδαίσθηση που δημιουργεί η εξουσία έχει και μία άλλη ιδιότητα: δημιουργεί πάθη, αντιπάθειες και εμμονές. Πάνω απ' όλα εμμονές στο λάθος και στη βλακεία. Οι τρεις βαθμίδες της διανοητικής καθυστέρησης: μωρία, βλακεία και ηλιθιότητα, είναι αδελφές με αντίστοιχες βαθμίδες της εξουσίας. Έπαρση, καβάλημα καλαμιού, παθολογική εμμονή. Πόσο πιο εύκολη και πετυχημένη θα ήταν η ζωή όλων αυτών που ασκούν εξουσία, πόσο θα προστάτευαν την υστεροφημία τους, πόσο πιο αποδεκτοί θα γίνονταν, αν ευκαιρούσαν να διαβάσουν και να εφαρμόσουν μόνο ένα απόφθεγμα «Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσ...
Διαβάστε περισσότερα