Κερκυραϊκό Πάσχα: ένα μεγάλο Ψέμα

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, έγινα μάρτυρας ενός απίθανου μποτιλιαρίσματος επιταφίων.   Στη συμβολή Νικηφόρου Θεοτόκη και Φιλαρμονικής, για πολλή ώρα εν μέσω του πλήθους, που απαθανάτιζε, τις στιγμές της «ανείπωτης λύπης»,   ακινητοποιήθηκαν δυο ανθοστολισμένοι επιτάφιοι,  συνοδευόμενοι από φιλαρμονικές, χορωδίες,  προσκόπους - όχι άλκιμους -   παππάδες, νόντσολους και μικρά κοριτσάκια που έραιναν με ροδοπέταλα. Επόμενο ήταν, δεν χωράει άλλους αυτή πασαρέλα…

        Φαίνεται ότι η Κέρκυρα, αφού δεν μπορεί να κάνει  ένα καρναβάλι της  προκοπής, έχει βάλει τα δυνατά της, να μετατρέψει τις πασχαλινές  θρησκευτικές εκδηλώσεις,  σε καρναβαλικές. Το πολυδιαφημισμένο Κερκυραϊκό  Πάσχα  είναι ένα μεγάλο ψέμα. Η επιτομή του «φαίνεσθαι».    Σαν εκείνον τον κόκκινο μπότη με τα διαφημιστικά,  που χρειάζεται γερανός για να τον ανεβάσει στο ψηλό μπαλκόνι που αντικρίζει την πλατεία της πόλης,  σαν εκείνα τα αναμμένα μπαλόνια, που το βράδυ της Ανάστασης, κάτω από καλύτερες  καιρικές συνθήκες, θα μπορούσαν να επιστρατεύσουν την πυροσβεστική.  Σαν τα πυροτεχνήματα  με τα κοντά πόδια, που η λάμψη  τους  διαρκεί  όσο  το ψέμα. Το  λέμε χρόνια να σταματήσει αυτό το πανηγύρι.  Να σταματήσει αυτή η φιέστα που θυμίζει καρναβάλι,  «Αστόρια» έχουμε καταντήσει. Από τους συνταξιούχους προσκόπους , τις αδελφές νοσοκόμες, τους ναύτες και τους «πεζοναύτες», μέχρι το τελευταίο λυκόπουλο, όλοι θέλουν να λάβουν μέρος σε αυτήν την παράνοια που ονομάζεται Κερκυραϊκό Πάσχα. Θα με ρωτήσετε για ευθύνες,  όλοι έχουμε ένα μέρος ευθύνης, κυρίως όμως εχουν  η θρησκευτική και πολιτική ηγεσία, που χρόνια τώρα  σέρνονται  κάτω από μια άνευ προηγουμένου εμπορευματοποίηση   και έχουν μετατρέψει μια θρησκευτική γιορτή, που  στο νησί μας ξεχώριζε ο εορτασμός της,  σε μια ατραξιόν κακού γούστου.

          

Την επιτυχία, θα το δείτε αύριο και γραμμένο και στον τοπικό τύπο,  την μετρούν  με όρους αγοράς, με τις αφίξεις, την αγοραστική δύναμη των επισκεπτών, την πληρότητα των ξενοδοχείων, τις εισπράξεις των  καταστηματαρχών.  Τι και αν  συγκρούονται οι επιτάφιοι . Το κέρδος μετράει.

Η θρησκευτική ηγεσία, που θα μπορούσε ως  καθ΄ ύλην αρμόδια να σταματήσει αυτήν την  κατρακύλα, δείχνει όλα αυτά τα χρόνια να  ακολουθεί τις επιταγές της αγοράς, επικροτεί  τις εκδηλώσεις του "φαίνεσθαι",  «δίνει την ευλογία της», σε μια λογική που θέλει να μετατρέψει μια παράδοση  υψηλής θρησκευτικής και πολιτισμικής αξίας, σε φτηνό τουριστικό προϊόν.

Τι να περιμένεις όμως από μια θρησκευτική ηγεσία που κάνει ότι μπορεί για να ξεριζώσει τις κερκυραϊκές παραδόσεις και έχει μετατρέψει το Ναό του Αγίου σε Σούπερ Μάρκετ και από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία που αποτελεί την αλουργίδα της;

Το χειρότερο είναι, ότι αυτό το καρακιτσαριό  επεκτείνεται με ταχείς ρυθμούς και στην κερκυραϊκή ύπαιθρο.  Μικρά πανηγυράκια, κακέκτυπα της μεγάλης εικόνας, στήνονται πλέον στα χωριά του νησιού μας, σβήνοντας τα αρώματα της άνοιξης που περνούν  μέσα  από τα ασβεστωμένα στενά σοκάκια .

Τα θρησκευτικά δρώμενα  σε συνδυασμό με τα ιδιαίτερα τοπικά έθιμα  μέσα σε ένα περιβάλλον φυσικού κάλλους, με πλούσια πολιτιστική κληρονομιά,  που έχουν καταστήσει το Κερκυραϊκό Πάσχα μοναδικό, δυστυχώς χρόνο με το χρόνο,  βλέπουμε να εντάσσονται στην υπηρεσία της αγοράς.  Και η λογική της αγοράς, που δεν έχει το θεό της, ή μάλλον θεός της είναι  το χρήμα,  ξέρετε πού οδηγεί τα πράγματα. Το βιώνουμε… Μας τα πήραν όλα, να μη  μας πάρουν και το Πάσχα...