Η πόλη που έγινε τριανταφυλλένια

Αυτές τις μέρες που φωτίζονται από την έκρηξη της Νεολαίας, βρεθήκαν ανάμεσα μας και άλλα παιδιά με κάποιες δεκαετίες φορτωμένα στις πλάτες τους να μπαίνουν στην παρέα των παιδιών χωρίς να φοβούνται να κοιτάξουν το καθρέπτη.
Βρέθηκαν κοντά στα άλλα παιδιά τα θυμωμένα να λένε παραμύθια όχι για να τα αποκοιμίσουν. Να γλυκάνουν τη ψυχή τους και να τους δείξουν ότι υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει ελπίδα, να μάθουν και οι συνομήλικοι τους, αρκεί να πονέσουμε ξανά… Να πονέσουμε γι’ αυτή χώρα για αυτή πόλη. Ένα παραμύθι από τον Γιώργο Σκλαβούνο που δημοσιεύτηκε αυτό περιοδικό «ναι»
Για τα την πόλη που μπορεί να γίνει τριανταφυλλένια

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα όμορφο κόκκινο τριαντάφυλλο, που ζούσε σε μια γκρίζα αυλή μια γκρίζας πόλης.
Αγαπούσε πολύ το χρώμα του, όπως και τα χρώματα από τα άλλα τριαντάφυλλα που έβλεπε στις γύρω αυλές.
Μια μέρα κατάλαβε ότι, τα τριαντάφυλλα της γειτονιάς ανθίζανε μαζί και κάνανε παρέα, η ομορφιά τους μεγάλωνε και το άρωμα τους μεγάλωνε.
Όμως το κόκκινο τριαντάφυλλο είχε μια μεγάλη απορία! Αυτό που ήθελε να μάθει ήταν γιατί κάποια τριαντάφυλλα είχαν δυνατό άρωμα και αδύνατο χρώμα ή γιατί κάποια άλλα είχαν δυνατό χρώμα και αδύνατο άρωμα.
Όμως αυτό που ήθελε να κάνει ήταν να βρει το μεγάλο μυστικό.
Να βρει τον τρόπο που θα έκανε το χρώμα του ομορφότερο και το άρωμα του δυνατότερο.
Μια μέρα βρήκε το θάρρος και μίλησε στα άλλα τριαντάφυλλα.
Μοιράστηκε μαζί τους τη μεγάλη απορία του και τη μεγάλη επιθυμία του και τότε κατάλαβε ότι και τα άλλα τριαντάφυλλα είχαν την ίδια απορία και την ίδια επιθυμία.
Έτσι αποφάσισαν να μιλάνε πιο συχνά, να συνεννοούνται, να παίζουν μαζί και να συνεργάζονται.
Μια μαγιάτικη νύχτα, με ολόγιομο φεγγάρι, τα τριαντάφυλλα μαζεύτηκαν, και μετά από πολλή ώρα συζήτηση συμφώνησαν ότι θα κάνουν τρία πράγματα.
Το καθένα ξεχωριστά θα έκανε ότι μπορούσε για να μάθει το μεγάλο μυστικό που έκανε το χρώμα τους ωραιότερο και το άρωμα τους δυνατότερο.
Ότι το καθένα ξεχωριστά, θα προσπαθούσε όσο μπορούσε να κάνει το χρώμα του δυνατότερο και ομορφότερο. Ότι θα μοιράζονται τα μυστικά που έμαθαν και την γνώση που μάζεψαν και έτσι μαζί με την ομορφιά και το άρωμα τους θα μεγάλωνε και η φιλία και θα δυνάμωνε η συντροφιά τους.
Έτσι άρχισε η ιστορία της πιο όμορφης, της πιο δυνατής και της πιο φιλικής συντροφιάς στον κόσμο από τα τριαντάφυλλα.
Έτσι μέρα με τη μέρα, νύχτα με τη νύχτα, χρόνο με το χρόνο, οι αυλές και η πόλη που μεγάλωναν, τα τριαντάφυλλα ομόρφαιναν, μοιράζοντας το χρώμα και το άρωμα τους κι έτσι η γκρίζα πόλη έγινε τριανταφυλλένια.
Κάπως έτσι έγινε όταν ο ΦΑ συνάντησε τη ΣΙ και μαζί με του φίλους τους έκαναν την γκρίζα πόλη τους φωλιά της μουσικής και του τραγουδιού.
Κάπως έτσι έγινε όταν ο μικρός Αχιλλέας βρέθηκε στο νηπιαγωγείο του Χείρωνα Κένταυρου και άρχισε να μαθαίνει πράματα και θάματα.