Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Σαν να μην πέρασε μια μέρα

H ιστορία λέμε, επαναλαμβάνεται και η ζωή έχει συχνές επαναλήψεις, ετούτη
όμως η επανάληψη του Σεπτέμβρη του ’09 με τον Σεπτέμβρη του ’07 δεν αντέχεται. Είχα αλλά στο μυαλό μου για τούτο τον μήνα, γι’ αυτό και η μεγάλη εισαγωγή που προηγήθηκε. Τώρα δεν ωφελεί, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, θα πνίξουν κάθε απόπειρα προβληματισμού. Δεν με εμπνέει τίποτα αυτό το διάστημα. Μετά τις φωτιές οι εκλογές, ακόμα και το διάγγελμα του πρωθυπουργού για την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε.
Ο πολιτικός λόγος στερείτε παντελώς φαντασίας, έχει περιορισθεί σε φράσεις κλισέ, συνθηματολογία, σκανδαλολογία, και φτηνή ρητορική. Μήπως έχει δίκιο ένα γερμανός φιλόσοφος που σε άρθρο του με τίτλο «Λυπηθείτε τους πολιτικούς», υποστηρίζει ότι: «οι πολιτικοί είναι αξιολύπητοι. Κάνουν μια μίζερη και βαρετή ζωή. Υποδύονται ότι ασκούν εξουσία, ενώ στ’ αλήθεια ελάχιστα περνούν πια από το χέρι τους, αφού όλες οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται σε επίπεδο υπερεθνικό ή οικονομικό. Διαχειριστές είναι δηλαδή ούτως ή άλλως οι πολιτικοί, στο καιρό της παγκοσμιοποίησης».
Με τέτοιους έχουμε να κάνουμε. Ανώτατοι υπάλληλοι, διαχειριστές, διεκπεραιωτές σχεδίων. Άνθρωποι με δεμένα μάτια και χέρια, που εκτελούν εντολές. Πως να ενσκήψουν, πάνω από τα κοινωνικά προβλήματα, το σχέδιο χαραγμένο επί χάρτου απαιτεί λεπτούς και καθορισμένους χειρισμούς.

Μ’ αυτά τα δεδομένα, θα πρέπει να δείχνουμε όλη μας την συμπάθεια, προς τους εργάτες εφαρμογής, που έχουν να φέρουν εις πέρας, ένα έργο που τους στερεί κάθε προοπτική φαντασίας και τη χαρά της δημιουργίας.
Οι απαιτήσεις μας θα πρέπει πλέον να περιορισθούν. Δεν κάνουν του κεφαλιού τους, άρα αυτό που θα πρέπει να μας ικανοποιεί, είναι εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν υπάλληλο, ικανότητα, εργατικότητα, γνώση του αντικείμένου εντιμότητα, παραγωγικότητα. Έναν υπάλληλο που μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο που έχει αναλάβει, ένα έργο όμως που δεν το καθορίζουν οι ανάγκες της κοινωνίας, αλλά διεθνή κέντρα αποφάσεων.
Με βάση τα παραπάνω θα πρέπει να μην είμαστε αυστηροί με τις κυβερνήσεις των δυο κομμάτων που εναλλάσσονται εδώ και τριανταπέντε χρόνια στην εξουσία. Οι μομφές που κατά καιρούς εξαπολύονται, ότι είναι διαχειριστές της εξουσίας, είναι η αναγνώριση για την προσπάθεια που καταβάλλουν...
Γι’ αυτό σας λέω, μην πυροβολείτε τον Πρωθυπουργό, εντολή διεκπεραίωσε.
Παρ’ όλα αυτά, ειδικά τώρα που μιλούν όλοι και μιλούν πολλοί, τίποτα δεν μου ερεθίζει το εγκέφαλο. Και πώς να συμβεί αυτό όταν έχω απέναντι μου δυστυχισμένους εντολοδόχους;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...