Σαν σήμερα...

Από κάποια Δευτέρα ξεκίνησα την αφαίρεση στο λόγο. Δευτέρα σήμερα, μη δίνετε σημασία.Επαναφέρω κάποια θυμωμένα κείμενα για να ξεθυμώσω. Πριν 10 χρόνια το παρακάτω, τέτοια εποχή. Έκανε κρύο... σαν σήμερα...
Που να το φανταστώ, όταν πιτσιρικάς στα κομματικά αχτίφ προσπαθούσαμε να βρούμε επιχείρημα εναντίον της τότε ΕΟΚ, εκείνα τα επιχειρήματα σήμερα, απέναντι στην εικόνα της διαλυμένης Ευρώπης, θα φάνταζαν ατράνταχτα. Ακόμα και οι υπεύθυνοι του τομέα διαφώτισης μπροστά στη κυριαρχία του καπιταλισμού και τον επιθανάτιο ρόγχο του «υπαρκτού σοσιαλισμού», κρατούσαν αποστάσεις .
Η Ευρώπη των λαών, αφού μετασχηματίστηκε σε Ευρώπη των αγορών, τώρα καταλήγει σε Ευρώπη της απόγνωσης και του μίσους.
Και δεν φτάνει αυτό, εδώ στην μικρή μας πόλη, ορατότης μηδέν.
Η εικόνα της πολιτικής σ’ αυτό τον τόπο δεν σκιαγραφείτε ούτε με το μαύρο.
Για να είμαστε ειλικρινείς, η πολιτική μας εγκατέλειψε και τη θέση της πήραν, φιλόδοξοι τσαρλατάνοι, μαυραγορίτες με κονκάρδες, που τις φορούν ανάλογα την περίσταση, πολλοί μαλάκες που ζουν και αναπνέουν, για λίγα λεπτά δημοσιότητας, και ένα ακροατήριο του πόνου.
Για το Λαό ούτε λόγος, την κυριαρχία του την εξαγόρασε με δάνεια και πιστωτικές κάρτες.
Τι να πεις και σε ποιο να τα πεις. Να τρίψω τα χέρια μου από ικανοποίηση επειδή ξέμειναν από αντίπαλο και τσακώνονται μεταξύ τους;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Να σταματήσει αυτο το πανηγύρι

Γαμώ την αριστερά μου.

Αν ο Τσε είχε ασκήσει εξουσία τίποτα δεν θα ήταν σήμερα...