Όταν το έγραψα είχε μόλις ξεκινήσει, νομίσαμε ότι ήταν μέρος των μνημονίων , σήμερα έχει παγιωθεί «Γεμίσαμε
πενταμηνίτες !»
Νέοι άνθρωποι πτυχιούχοι, στην ουρά για ένα κομμάτι ψωμί. Άνεργοι και με την βούλα, στην υπηρεσία ενός άθλιου συστήματος, που τους χρησιμοποιεί για να μειωθούν τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας. Κατοχική εικόνα συσσιτίου. Στην ουρά για μια μικρή μερίδα εργασίας, όπως ένα πιάτο φαΐ.
Όσο όμως και να αλλοιωθούν τα νούμερα, το βλέμμα, η αγωνία, η απελπισία, η αγανάκτηση, ο πόνος, ο φόβος πώς να κρυφτεί; Οι προσλήψεις αυτού του τύπου, δυστυχώς προετοιμάζουν το έδαφος για την επόμενη μέρα
.
Ο Άνεργος δεν είναι ένα άτομο που έχει χάσει τη δουλειά του. Είναι ένα άτομο που έχει χάσει την ταυτότητά του. Έχει χάσει το χρόνο και τον τόπο, την οικογένειά του, τη ζωή, τον εαυτό του. Έχει χάσει την αυτοεκτίμηση, τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπειά του.
Ένας άνεργος δεν είναι κάποιος που ψάχνει για δουλειά, είναι κάποιος που ψάχνει για στηρίγματα επιβίωσης. Γι αυτό λοιπόν αυτές τις ώρες, ας δείξουμε το δέοντα σεβασμό απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, βοηθώντας με όποιο τρόπο μπορούμε, σε μια προσπάθεια να απαλύνουμε τον πόνο, που δημιουργεί ο εκφυλισμός του συστήματος.
Τα χρόνια της προετοιμασίας, μας οδήγησαν στο μονόδρομο της αποθέωσης του χρήματος. Σήμερα με τα ίδια μέτρα μας μετρούν. Με τα ίδια μεγέθη, πέρα από ανάγκες, πέρα από αισθήματα πέρα από αξίες.
Οι συμβάσεις των λίγων μηνών, πεντάμηνες τρίμηνες οκτάμηνες, προκαλούν θλίψη. Και προκαλούν θλίψη για όλον αυτόν τον κόσμο που βιώνει την ανεργία και έχει την ψευδαίσθηση, πως δουλεύει. Στην επόμενη στροφή θα το συνειδητοποιήσουν. Και πάλι άνεργοι
πενταμηνίτες !»
Νέοι άνθρωποι πτυχιούχοι, στην ουρά για ένα κομμάτι ψωμί. Άνεργοι και με την βούλα, στην υπηρεσία ενός άθλιου συστήματος, που τους χρησιμοποιεί για να μειωθούν τα υψηλά ποσοστά της ανεργίας. Κατοχική εικόνα συσσιτίου. Στην ουρά για μια μικρή μερίδα εργασίας, όπως ένα πιάτο φαΐ.
Όσο όμως και να αλλοιωθούν τα νούμερα, το βλέμμα, η αγωνία, η απελπισία, η αγανάκτηση, ο πόνος, ο φόβος πώς να κρυφτεί; Οι προσλήψεις αυτού του τύπου, δυστυχώς προετοιμάζουν το έδαφος για την επόμενη μέρα
Ο Άνεργος δεν είναι ένα άτομο που έχει χάσει τη δουλειά του. Είναι ένα άτομο που έχει χάσει την ταυτότητά του. Έχει χάσει το χρόνο και τον τόπο, την οικογένειά του, τη ζωή, τον εαυτό του. Έχει χάσει την αυτοεκτίμηση, τον αυτοσεβασμό, την αξιοπρέπειά του.
Ένας άνεργος δεν είναι κάποιος που ψάχνει για δουλειά, είναι κάποιος που ψάχνει για στηρίγματα επιβίωσης. Γι αυτό λοιπόν αυτές τις ώρες, ας δείξουμε το δέοντα σεβασμό απέναντι σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, βοηθώντας με όποιο τρόπο μπορούμε, σε μια προσπάθεια να απαλύνουμε τον πόνο, που δημιουργεί ο εκφυλισμός του συστήματος.
Τα χρόνια της προετοιμασίας, μας οδήγησαν στο μονόδρομο της αποθέωσης του χρήματος. Σήμερα με τα ίδια μέτρα μας μετρούν. Με τα ίδια μεγέθη, πέρα από ανάγκες, πέρα από αισθήματα πέρα από αξίες.
Οι συμβάσεις των λίγων μηνών, πεντάμηνες τρίμηνες οκτάμηνες, προκαλούν θλίψη. Και προκαλούν θλίψη για όλον αυτόν τον κόσμο που βιώνει την ανεργία και έχει την ψευδαίσθηση, πως δουλεύει. Στην επόμενη στροφή θα το συνειδητοποιήσουν. Και πάλι άνεργοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου