Η σημερινή εικόνα δεν εμπνέει καμία αισιοδοξία. Επικοινωνιακά τερτίπια άθλιας αισθητικής, που υπερβαίνουν την ουσία, επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια σε ένα Λαό φτωχό, πληγωμένο και ταπεινωμένο.
Ο χρόνος αλλάζει, ο κόσμος αλλάζει, οι πολιτικοί εκεί, καθηλωμένοι στην παράδοση. Ακόμα και σ΄ αυτήν την περίοδο της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης το “ψέμα” παραμένει αξία σταθερή.
Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν”. Και χειρότερα. Όποιος δεν άντεξε ν' ακολουθήσει τη φωτοτυπία της μεταπολίτευσης, ή έφυγε νωρίς ή μπήκε στο ψυγείο.
Κάποτε θα μας πούνε την αλήθεια. Θα μας πούνε την αλήθεια, όταν οι τεθλασμένες γίνουν ευθείες, όταν οι δείκτες μηδενιστούν, σταματήσουν οι χτύποι της καρδιάς και δεν θα υπάρχει πλέον τίποτα να αρπάξουν. Δεν θα ανατρέξουμε στο παρελθόν. «Μας είπαν ψέματα πολλά», τόσα, που μας οδήγησαν να ψάχνουμε την αλήθεια, στις απέναντι όχθες, να κάνουμε την κατάφαση άρνηση και αντιθέτως. Όλη η περίοδος της μεταπολίτευσης ήταν ένα μεγάλο ψέμα, Οι όποιες αναφορές, στα ψέματα που προηγήθηκαν, καταντούν κουραστικές. Ακόμα και αυτές, της “ αριστεράς” που βρέθηκε για λίγο στην εξουσία, δεν είναι άξιες υπενθύμισης.
Άνοιξα το παράθυρο, για να μ’ ακούσει το μέλλον: Τίναξα από τα μάτια μου τη χρυσόσκονη για να μπορέσω να δω και πίσω απ' τη βιτρίνα.
Η εποχή, μας θέλει καθιστούς και ακίνητους μπροστά στην τηλεόραση, μας θέλει αραχνιασμένους και κλινικά νεκρούς, να δουλεύουμε να πληρώνουμε, να ψηφίζουμε. Μας θέλει με τις λιγότερες δυνατόν κινήσεις.
Η ανάγκη θα μας οργανώσει και πάλι. Ο χρόνος θα κυλήσει στην ώρα του, θα αρχίσει να μετράει κανονικά και οι εικόνες θα έχουν διαπεραστικά χρώματα. Τον κρατάω τον χρόνο εδώ φυλακισμένο, μην αναλωθεί άσκοπα σε τούτο το βαθύγκριζο τοπίο.
Να σηκωθούμε επιτέλους όρθιοι να περπατήσουμε, αυτό από μόνο του σήμερα, αποτελεί πράξη αντίστασης, μπορεί βέβαια να μην είναι κατά της αρχής, σίγουρα όμως είναι κατά του τέλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου