«…Το πιθανότερο είναι ότι ο Ιησούς, περίμενε μια αποφασιστική παρέμβαση του Θεού για τη μεταμόρφωση του κόσμου. Το μόνο που ζητούσε από τους ανθρώπους ήταν να ζουν σύμφωνα με την ηθική του διδασκαλία για να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού, είτε στον ουρανό, είτε στη γη, στο εγγύς η στο μακρινό μέλλον. Πουθενά δεν τους παρότρυνε να αγωνιστούν για μια νέα κοινωνία, η οποία θα αποτελεί αυτή τη βασιλεία του Θεού. Και κανείς δεν μπορεί να επισπεύσει τον ερχομό της αφού θα αναπτύσσεται από μόνη της σαν μαγιά, σαν μικροσκοπικός κόκκος μέσα στην υπάρχουσα κοινωνία
Ο Ιησούς πάντα περίμενε κάτι να συμβεί, δηλαδή το θείο θαύμα της μεταμόρφωσης του κόσμου…»
Απόσπασμα από παλαιότερο άρθρο του Μίμη Ανδρουλάκη στα ΝΕΑ, με τίτλο
« Ήλπιζε σε θαύμα για την αναμόρφωση του κόσμου»
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, στην προσπάθεια του ο Ιησούς να αλλάξει τον κόσμο, έπεσε σε τοίχο. Σήκωσε τα χέρια ψηλά και ζήτησε την βοήθεια του Θεού. Οι κοινωνικές αλλαγές ακολούθησαν την νομοτελειακή πορεία του χρόνου. Η βοήθεια δεν ήρθε ποτέ. Οι κοινωνικές εξεγέρσεις ήρθαν πολύ αργότερα από την σταύρωση του.
Κάνοντας μια ανάγνωση στους σημερινούς τίτλους της επικαιρότητας, συνειρμικά και λόγω των ημερών βρήκα ενδιαφέρουσα την άποψη του Μίμη Ανδρουλάκη. Μόνο ένα θαύμα μας σώζει αλλά τα θαύματα αποτελούν ανεκπλήρωτους πόθους, που ανακαλύφθηκαν για να μπορούμε ν’ αντέχουμε την σκληρή πραγματικότητα. «Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάνε», μόνο που εμείς δεν θα είμαστε εδώ.
Ο Ιησούς παρότι νέος και ανυπόμονος το αντιλήφθηκε πολύ νωρίς
Όταν τα σημερινά αδιέξοδα, μας στερούν κάθε ελπίδα, η καλύτερη γυμναστική είναι οι ασκήσεις ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου