Το ΠΑΣΟΚ στην Κέρκυρα είναι καθεστώς, κυβέρνησε και κυβερνάει το νησί με όλους τους τρόπους, με όλα τα μέσα. Ακόμα και όταν δεν ήταν στην εξουσία, διέθετε όλους εκείνους τους μηχανισμούς, υποστήριξης που επέτρεψαν στην ηγεσία του να επιβιώνει παντός καιρού. Σε καμία εσωτερική διαμάχη δεν χύθηκε αίμα, τα σπαθιά ήταν χάρτινα και τα μαχαίρια ακολουθούσαν αντίστροφη πορεία, όπως στον σινεμά.
Με ένα αξιοζήλευτο τρόπο, ανακάτευε την τράπουλα της εξουσίας για να είναι πάντα εξουσία, απηλλαγμένο από ιδεολογίες, έκανε σημαία του «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και ο σκοπός εν προκειμένω κάθε άλλος παρά ιερός ήταν.
«Τα αντίπαλα στρατόπεδα» χορεύοντας χορούς αντικριστούς, άλλαζαν εικόνα και βηματισμούς, παρέμεναν όμως σταθερά στην κεντρική σκηνή. Με μαγικές κινήσεις «οι εχθροί» γίνονταν φίλοι» και οι φίλοι «εχθροί», αποδεικνύοντας στην διάρκεια του χρόνου, ό,τι αυτό που τους ενώνει, δεν ήταν η φιλία και αυτό που τους χωρίζει δεν ήταν η έχθρα, γιατί και στα δύο προέχει το συναίσθημα, που δυστυχώς δεν το έχουν νοιώσει. Αυτό που τους κράτησε ήταν η φιλοδοξία με την κακή την έννοια και σε πολλές περιπτώσεις το συμφέρον, για να μην ξεχάσουμε και την περίοδο της διαπλοκής που άνθισε επί Σημίτη και ακόμα καλεί κρατεί.
Αυτό το κόμμα με την λειτουργία του σε τοπικό επίπεδο, ευθύνεται στο μεγαλύτερο βαθμό για τη διάβρωση του κοινωνικού ιστού. Μεταχειρίσθηκε μεθόδους που απαξίωσαν την πολιτική και οδήγησε την νεολαία στην άρνηση και την απάθεια.
Πλείστα τα παραδείγματα τοπικών ηγετίσκων που η καρταρόμπα τους ήταν γεμάτη από καρναβαλίτικες φορεσιές. Χθες πιγκουΐνοι σήμερα καουμπόηδες, αύριο αθώες περιστερές μεθαύριο μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά. Μασκαράδες!
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου