Διαχρονικά οι σχέσεις του κεντρικού κράτους με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν κακές. Οι διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών για
ουσιαστικό ρόλο των Δήμων και των Περιφερειών,
ποτέ δεν ικανοποιήθηκαν. Οι αποφάσεις να λαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο απ’ αυτούς που τους αφορούν, περιορίστηκαν σε
μορφή ψηφισμάτων διαμαρτυρίας και συμπαράστασης. Ανέκαθεν η Τοπική Αυτοδιοίκηση υπήρξε ο φτωχός συγγενής του
αθηνοκεντρικού κράτους και τελευταία με την νέα διοικητική μεταρρύθμιση
«Καλλικράτης», χάθηκε ακόμα και
αυτή η μακρινή συγγένεια.
Δεν σας κρύβω ότι πριν
δύο χρόνια, όταν έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο
«Καλλικράτης», μου είχε καλλιεργηθεί η ψευδαίσθηση
ότι εκτός από την δημοσιονομική ανάγκη λόγω
της οικονομικής κρίσης που το επιβάλει, γίνονται και βήματα σε θετική κατεύθυνση.
Διαψεύσθηκα! Τα βήματα ήταν προς τα πίσω με την αυτοδιοίκηση να χάνει ακόμα περισσότερο
ουσιαστικές αρμοδιότητες και να αφυδατώνονται δραματικά τα οικονομικά της. Η γραφειοκρατία
αυξήθηκε, και οι αιρετοί αποκτούν πλέον διακοσμητικό χαρακτήρα.
Μαζί με τους εργαζόμενους
αόριστου χρόνου που απολύουν σήμερα, ουσιαστικά σε διαθεσιμότητα μπαίνουν
και οι αιρετοί, αφού δεν τους πέφτει πλέον
λόγος για το πώς θα λειτουργήσουν οι υπηρεσίες του δήμου.
Με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου, εργαζόμενοι και πολιτικό προσωπικό της τοπικής αυτοδιοίκηση δέχονται ένα σοβαρό χτύπημα, προάγγελο,
όλων αυτών που θα ακολουθήσουν. Απώτερος
σκοπός είναι να συρρικνώσουν τους οργανισμούς
ξεπουλώντας υπηρεσίες, όπως ληξιαρχεία, ύδρευση,
αποχέτευση, αποκομιδή και διαχείριση απορριμμάτων, σε ιδιώτες.
Σήμερα δεν πλήττεται μια ομάδα εργαζόμενων των Ο.Τ.Α αλά ολόκληρο
το οικοδόμημα της αυτοδιοίκησης. Το
«αυτό» το καταργούν και η διοίκηση
πλέον περνάει στους γερμανούς με έλληνες συνεργάτες τους ( βλέπε Φούχτελ)
. Όσο για τους Δημάρχους, «από Δήμαρχοι
κλητήρες», για να επιβεβαιωθεί και η ρήση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου