Θύματα της τρομοκρατίας μας…

Για ακόμα  μια φορά. Μετά το Παρίσι, την Άγκυρα, την Κωνσταντινούπολη, η επίθεση αυτοκτονίας στο Αεροδρόμιο και στο Μετρό των Βρυξελών. Η ιστορία βλέπουμε να επαναλαμβάνεται και μάλιστα  σε χρόνους που   δεν επιτρέπουν στον πόνο να κρυώσει . Εικόνες φρίκης. Για ακόμη μια φορά  αθώα θύματα πλήρωσαν με την ζωή τους,  για να μπουν στο πλάνο ενός συμβολικού χτυπήματος, συμβάλλοντας έτσι στην ενίσχυση του τρόμου. Αθώα θύματα δυο κόσμων, που οι ισχυροί μέσα από την ασφάλεια τους, επιμένουν να κρατούν απέναντι. 

Τη Γαλλική σημαία που έντυσε πρόσφατα τα διαδικτυακά προφίλ, αντικατέστησε η σημαία  του Βελγίου. Κάπως έτσι απαθείς συμμετέχουμε. Στην απέραντη  όχθη,  στη Συρία,  στη Γάζα, στη Λιβύη, στην Αίγυπτο,  στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν. Χιλιάδες αθώα θύματα , που δεν μπαίνουν σε πρώτο πλάνο. Ειδήσεις που περνούν στα ψιλά. Δεν είναι άνθρωποι αυτοί, δεν «γράφουν» στην τηλεόραση.

Ας  στρέψουμε λίγο το βλέμμα μας  εκεί, εκεί που  οι τηλεοπτικές κάμερες δεν ζουμάρουν. Να γίνουμε και  Σύριοι και Παλαιστίνιοι  και Κούρδοι και Ιρακινοί  και Λιβανέζοι και Αφγανοί   και όπου της γης οι κολασμένοι.

Να πιάσουμε το νήμα από την αρχή, από εκεί που ο καπιταλισμός δεν είχε και τις καλύτερες προθέσεις.

Αυτοί οι παρανοϊκοί δολοφόνοι που ζώνονται εκρηκτικά και παίρνουν μαζί τους αθώους πολίτες, δεν μας προέκυψαν ξαφνικά. Χρησιμοποιηθήκαν από τους ισχυρούς προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.

Τώρα θερίζουν θύελλες.  Τα σύγχρονα όπλα ωχριούν μπροστά στους τζιχαντιστές. Από τη στιγμή που έχουν ξεγράψει τη ζωή τους, είναι ένα βήμα μπροστά. Από την στιγμή που δεν μπαίνουν στο κόπο των αριθμών και στην λογική των συμφερόντων δεν πρόκειται να ξεμπερδέψουμε εύκολα. Ο  Αλλάχ θα μπορούσε να τους σταματήσει, μόνο που Αλλάχ δεν υπάρχει. Δεν θα ξεμπερδέψουμε, από τους παρανοϊκούς φανατικούς ισλαμιστές, αν δεν ξεμπερδέψουμε πρώτα από τη λογική του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, που μπροστά  στα συμφέροντα των ισχυρών που εξυπηρετεί βάζει σε δεύτερη μοίρα την ανθρώπινη ζωή.

«Όσο οι λαοί θα μένουν απαθείς στις σφαγές που κάνουν οι «ηγέτες» τους, τόσο «Τζιχαντιστές» θα γεννιούνται. Τι δουλειά έχουν οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Συρία; Παντού σ’ όλη τη γη η δύση σκοτώνει με καλές «βόμβες». Σκοτώνουν γιατί θέλουν να πάρουν τα διαμάντια, το χρυσό τον πλούτο των αδυνάμων. Εμείς απαθείς ..συμμετέχουμε. Αυτοί ασφαλείς κι εμείς θύματα της τρομοκρατίας μας…»

Θρηνώ για τα αθώα θύματα του Παρισιού των Βρυξελών, της Άγκυρας της Κωνσταντινούπολης   και το ίδιο θρηνώ για τα θύματα αυτού του άδικου πολέμου που έχει ξεσπάσει στις χώρες του αραβικού κόσμου και για όλα τα θύματα, αυτών που στην θέση, των ανθρώπων βάζουν ψυχρούς αριθμούς,  για τα συμφέροντα  τους.