Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

Ένα κακοτυπωμένο αντίτυπο

Με τις λέξεις τα έβαλα σήμερα στην αντιπαράθεση με τη σιωπή. Γκρεμός οι σκέψεις. Βάθος αμέτρητο και απύθμενο η διαδρομή τους. Με πάνε εκεί απέναντι από την κλειστή την πόρτα. Και πουθενά κλειδιά.  Είδα απέναντι το νεαρό να ρητορεύει και το θυμήθηκα. Συνήθως προεκλογική περίοδο βγαίνουν απ’ το καβούκι τους. 

Οι απόψεις του, μύριζαν παρελθόν. Ένα κακοτυπωμένο αντίτυπο, από ένα πρωτότυπο, που ζητάει παράταση χρόνου. Ανώριμη ακόμα η φωνή για να τραγουδήσει, εκείνο το γνωστό ζεϊμπέκικο, που κάποτε μας ξεσήκωνε. Και όταν ωριμάσει, θα έχει ξεχάσει λόγια και ρυθμό, θα τον έχει κάνει πέρα η νέα εποχή, που έκανε το λάθος να μην την ακολουθήσει. Στάση; Της εν δυνάμει πρέπει ζωής. Που είναι η επανάσταση; Όταν παλαιότερα έγραφα «Οι νέοι γέροι», είχα την αίσθηση αργότερα , ότι με είχαν παρασύρει μεμονωμένα γεγονότα. Πολύ αργότερα ήρθε η επιβεβαίωση. Το νέο δεν πηγάζει πάντα από την ηλικία. Τα φαινόμενα στην προκειμένη περίπτωση απατούν. Μπορεί οι νέοι να ξεχωρίζουν με το φρέσκο δέρμα, με την ζωτικότητα, με τις σεξουαλικές επιδώσεις (δεν είναι σίγουρο), με την απειρία, με την μαλακία που επιτρέπεται, με την αθωότητα, με την υπερβολή, με την άγνοια κινδύνου. ΟΧΙ πάντα με το μυαλό. Η παραγωγή νέων ιδεών δεν είναι προνόμιο των νέων, είναι και των νέων. Για να εξηγούμαστε. Αυτό «το φρέσκο αίμα», στην πολιτική, «οι νέοι άνθρωποι», «τα νέα μυαλά», είναι συνθήματα βγαλμένα από μεγάλους, που με προμετωπίδα νέους, κυρίως γερασμένους στο μυαλό, επιχειρούν να ρετουσάρουν την εικόνα τους και να εξυπηρετήσουν τις ανήθικες προτάσεις τους. Ποτέ ένας νέος, που δεν παίζει το ρόλο του απέναντί μου νεαρού, δεν θα επικαλεστεί σαν επιχείρημα την νεότητα του, προσπαθώντας να πείσει για τις ικανότητες του. Αυτό αν συμβαίνει, σημαίνει ότι πίσω από το νεαρό της ηλικίας του, κρύβεται ένα μεγάλο τίποτα, ή το πολύ πολύ ο μπαμπάς του, ή μαμά του.  Ξεκινάω απ’ αυτήν την τραγική διαπίστωση και θέλω να ξεκαθαρίσω, ότι με τα παραπάνω επιχειρώ να υπερασπιστώ την πλειοψηφία της νεολαίας, που δεν ασχολείται με την πολιτική. Το νέο αίμα, οι νέοι άνθρωποι, είναι αυτοί που σήμερα, απογοητευμένοι απ’ όλα αυτά που βιώνουνε, προσπαθούν να βρουν βηματισμό, σε μια κοινωνία που τους έχει στο φτύσιμο. Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική αλλαγή, αυτή θα υπάρξει μέσα από κάποια πρωτοπορία που θα γεννηθεί, από την ανάγκη, την οργή . Δυστυχώς αυτοί οι νέοι, που σήμερα φιλοδοξούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι απομεινάρια ενός γερασμένου συστήματος, δεν έχουν αναδειχθεί, έχουν τοποθετηθεί και ως εκ τούτου, αδυνατούν να καθοδηγήσουν την πραγματική νέα γενιά. Είναι η συνέχεια του παλιού και δεν παρέχουν καμία εγγύηση για το μέλλον.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...