Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, τι είναι αυτό που μεταμορφώνει τους ανθρώπους - προς το χειρότερο φυσικά - όταν αποκτήσουν εξουσία; Δεν πρόκειται βεβαίως για εξαιρέσεις, αλλά για τον κανόνα. Είναι φαίνεται, νόμος της φύσης, όσο περισσότερο αναπτύσσεται η ψευδαίσθηση της δύναμης, τόσο λιγότερο χρειάζεται να λειτουργεί ο εγκέφαλος. Και όταν δεν λειτουργεί είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε βλακείες
Η απατηλή και προσωρινή ψευδαίσθηση που δημιουργεί η εξουσία έχει και μία άλλη ιδιότητα: δημιουργεί πάθη, αντιπάθειες και εμμονές. Πάνω απ' όλα εμμονές στο λάθος και στη βλακεία.
Οι τρεις βαθμίδες της διανοητικής καθυστέρησης: μωρία, βλακεία και ηλιθιότητα, είναι αδελφές με αντίστοιχες βαθμίδες της εξουσίας. Έπαρση, καβάλημα καλαμιού, παθολογική εμμονή.
Πόσο πιο εύκολη και πετυχημένη θα ήταν η ζωή όλων αυτών που ασκούν εξουσία, πόσο θα προστάτευαν την υστεροφημία τους, πόσο πιο αποδεκτοί θα γίνονταν, αν ευκαιρούσαν να διαβάσουν και να εφαρμόσουν μόνο ένα απόφθεγμα «Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι: πρώτον μεν ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει, τρίτον ότι ουκ αεί άρχει» Ο άρχων πρέπει να έχει κατά νουν τρία πράγματα: πρώτον, ότι διοικεί ανθρώπους ,δεύτερον, ότι διοικεί σύμφωνα με τους υφιστάμενους νόμους της πολιτείας και τρίτον, ότι δεν είναι αιώνιος άρχων.
Δυστυχώς, όπως έγραψε ο Νίτσε “Η εξουσία αποβλακώνει», Τα άτομα που έχουν εξουσία τείνουν να πιστεύουν ότι, ακριβώς επειδή έχουν εξουσία, είναι οι καλύτεροι, οι πιο ικανοί, οι πιο έξυπνοι, οι πιο σοφοί από όλη την ανθρωπότητα. Εξάλλου, περιστοιχίζονται από αυλικούς, οπαδούς και κερδοσκόπους, που ενισχύουν διαρκώς αυτή την ψευδαίσθηση. Με αυτό τον τρόπο όποιος βρίσκεται στην εξουσία καταλήγει να διαπράττει κατά γενική ομολογία τις μεγαλύτερες ανοησίες.
Και κάτι ακόμα, αυτοί που ασκούν εξουσία δεν γίνονται ήρωες, δεν γίνονται σύμβολα, δεν μπαίνουν στην καρδιά μας. Δεν γίνονται αφίσες σε εφηβικά δωμάτια, ούτε τυπώνονται σε μπλουζάκια που φοριούνται κατάσαρκα. Αν ο Τσε Γκεβάρα είχε ασκήσει εξουσία στην Κούβα τίποτα δεν θα ήταν σήμερα. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν ξεκίνησε να παίρνει την κατιούσα, ο μύθος του άρχισε να μεσουρανεί. Μετά την δολοφονία του, τον λάτρεψε η νεολαία όλου του κόσμου, έγινε σύμβολο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά, ότι για να λατρευτεί ο επαναστάτης, πρέπει να αποτύχει, διαφορετικά, καταντά ένας ακόμα μισητός δικτάτορας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου