Κάτι μου κάνει το φεγγάρι. Όχι και λυκάνθρωπο βρε αδελφέ, απλά με αναστατώνει τόσο, ώστε να παρέλκεται η φρίκη, να παραμένει το θαύμα και η απορία της ύπαρξης.
Πως έχουν τόση σιγουριά στα λεγόμενα τους. Κοίταζα το φεγγάρι στην αρχή της χάσης του και άκουγα την ομήγυρη παρά την θέλησή μου. Δε γλιτώνουμε γαμώτο!
Με προσδιορισμένο ημερολογιακά το χρόνο, μας απομένει να προσδιορίσουμε τον τόπο, αυτήν την πόλη την απροσδιόριστη και για να μην την αδικήσω θα προτιμούσα καλύτερη να ήταν άδεια. Θα μου πείτε τώρα, αν δεν υπήρχε κόσμος πώς θα υπήρχε πόλη; Αυτό είναι άλλη ιστορία.
Η επιλογή της αποχής από το προσκήνιο της πολιτικής, δεν αποτελεί πρωτοτυπία, απεναντίας χαρακτηρίζει τη στάση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, που σέβονται τον εαυτό τους και τους γύρω τους, που δεν έχουν την ευχέρεια να αραδιάζουν ψέματα, που αισθάνονται άσχημα αν δεν είναι συνεπείς στις δεσμεύσεις τους και αρνούνται κάθε πρωί να φορούν προσωπεία.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι απαραίτητο συστατικό στη συλλογική πολιτική λειτουργία. Τα περιστασιακά πολιτικά σχήματα, και οι συμμαχίες εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών, εκτός από το άδοξο τέλος, ποτέ δεν προσέφερα ουσιαστικό έργο στο Λαό.
Η πολιτική είναι στίβος δοκιμασίας, που μέσα εκεί ο καθένας καταθέτει τη ψυχή του για το κοινωνικό σύνολο. Είναι δοκιμασία ανθρώπινων σχέσεων, που ξεχωρίζει η πραγματική φιλία, που ξεχωρίζει, η εντιμότητα, η σταθερότητα, το ήθος.
Το έχω διατυπώσει με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Η ουσία είναι ότι σήμερα δεν το προσπερνάω με αδιαφορία. Δεν αντέχω να ζω, μέσα σ’ αυτήν την ελαφρότητα του «φαίνεσθαι».
Με εννοιολογικά θραύσματα, λαϊκίστικα στερεότυπα, γενικεύσεις αλλά και υπεραπλουστεύσεις προσπαθούν να δημιουργήσουν μία εικόνα, που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Πως λοιπόν να αντέξεις μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ψευτιάς και υποκρισίας;
Πώς να αντέξεις αν δεν συγκρουστείς;
Όμως κι απόψε, που το φεγγάρι με πλάκωσε και μου κόβει την ανάσα, αυτά που αισθάνομαι είναι για πάντα. Ένα τραγούδι είναι αρκετό για να συμφιλιωθούμε. Άλλωστε όποιος κουβεντιάζει με το φεγγάρι έχει ασυλία στη τρέλα.
Μην δίνεται σημασία στα παραπάνω. Η σελήνη θα παραμείνει εκεί και σε κάθε της «πλήρωμα» θα ομορφαίνει την ασχήμια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου