Σήμερα δεν πενθώ, τραγουδάω και χαίρομαι που μεγάλωσα μαζί του. Τραγουδάω τα τραγούδια του, τα τραγούδια, που είναι εκείνος ο καλλίτερος κόσμος που ονειρεύομαι .
Σήμερα ανήμερα του θανάτου του τα λόγια περιττεύουν «Είναι πολλές οι μουσικές να τις αντέξεις, όταν το πέλαγος βαλθεί να τραγουδά»
Είχα την περιέργεια, να δω σε ποιον αριθμό θα σταματήσω. Να δω, αν η οδύσσεια, για τον Μίκη θα έχει σταθμό και στο νησί της Ναυσικάς.
Ήταν η ένατη φορά και η τελευταία που απευθύνθηκα από αυτήν εδώ την στήλη προς κάθε αρμόδιο. “Η Κέρκυρα, το νησί της μουσική , όπως θέλουμε να αποκαλούμαστε, θα πρέπει να τιμήσει εν ζωή τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη. Ο Δήμος να του απονείμει την ανώτερη διάκριση για την τεράστια προσφορά του στον πολιτισμό” .
Η Οδύσσεια του Μίκη δεν είχε δυστυχώς σταθμό στο νησί της Ναυσικάς. Στο νησί μας.
Οι μύθοι μεγαλώνουν αλλά μένουν πάντα νέοι. Μίκης Θεοδωράκης. Μπροστά στην μαγεία της δημιουργίας, τα λόγια ωχριούν. Στο ένθετο της «Οδύσσειας», τελευταίο δίσκο του μεγάλου Έλληνα σύνθετη, σε στίχους Κώστα Καρτελιά και ερμηνεύτρια τη Μαρία Φαραντούρη, διαβάζουμε: Οδύσσεια θα μπορούσε να σημαίνει το μεγάλο ταξίδι του Μίκη Θεοδωράκη στη θάλασσα της μουσικής, που ξεκίνησε όταν έγραψε το πρώτο τραγούδι στην Πάτρα, το 1937, σε ηλικία 12 ετών, έως το πιο πρόσφατο σταθμό, τον Απρίλιο του 2006, σε ηλικία 81 ετών, όταν συνέθεσε τα 14 τραγούδια αυτής της οδύσσειας. Τότε που ένας νέος ποιητής, ο Κώστας Καρτελιάς, άφησε διακριτικά ένα φάκελο, ο οποίος βρέθηκε την επομένη το πρωί πάνω στο γραφείο του σύνθετη και, μόλις εκείνος τον άνοιξε και διάβασε τα πρώτα ποιήματα “Ένοιωσα και πάλι το γνωστό παλιό σκίρτημα στην καρδιά μου και χωρίς να το πολυσκεφτώ, άρχισα να χαράζω πεντάγραμμα στα περιθώρια του κειμένου και να τα γεμίζω με νότες. Θέλω να πιστεύω ότι ο απλός ανάγνωσης και φυσικά ο ακροατής αυτών των τραγουδιών, θα με δικαιώσει για την επιλογή μου και θα καταλάβει τι ήταν αυτό που έκανε να σκιρτήσει μια καρδιά βαρυφορτωμένη από τον χρόνο” λέει ο ίδιος.
Με αφορμή αυτόν το δίσκο απευθύνθηκα και πάλι στους αρμοδίους, ήταν η 8η φορά, ακολούθησε άλλη μία. Η τελευταία.
Η Οδύσσεια του Μίκη δεν είχε δυστυχώς σταθμό στη Κέρκυρα.
Σήμερα ανήμερα του θανάτου του τα λόγια περιττεύουν «Είναι πολλές οι μουσικές να τις αντέξεις, όταν το πέλαγος βαλθεί να τραγουδά»
Είχα την περιέργεια, να δω σε ποιον αριθμό θα σταματήσω. Να δω, αν η οδύσσεια, για τον Μίκη θα έχει σταθμό και στο νησί της Ναυσικάς.
Ήταν η ένατη φορά και η τελευταία που απευθύνθηκα από αυτήν εδώ την στήλη προς κάθε αρμόδιο. “Η Κέρκυρα, το νησί της μουσική , όπως θέλουμε να αποκαλούμαστε, θα πρέπει να τιμήσει εν ζωή τον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη. Ο Δήμος να του απονείμει την ανώτερη διάκριση για την τεράστια προσφορά του στον πολιτισμό” .
Η Οδύσσεια του Μίκη δεν είχε δυστυχώς σταθμό στο νησί της Ναυσικάς. Στο νησί μας.
Οι μύθοι μεγαλώνουν αλλά μένουν πάντα νέοι. Μίκης Θεοδωράκης. Μπροστά στην μαγεία της δημιουργίας, τα λόγια ωχριούν. Στο ένθετο της «Οδύσσειας», τελευταίο δίσκο του μεγάλου Έλληνα σύνθετη, σε στίχους Κώστα Καρτελιά και ερμηνεύτρια τη Μαρία Φαραντούρη, διαβάζουμε: Οδύσσεια θα μπορούσε να σημαίνει το μεγάλο ταξίδι του Μίκη Θεοδωράκη στη θάλασσα της μουσικής, που ξεκίνησε όταν έγραψε το πρώτο τραγούδι στην Πάτρα, το 1937, σε ηλικία 12 ετών, έως το πιο πρόσφατο σταθμό, τον Απρίλιο του 2006, σε ηλικία 81 ετών, όταν συνέθεσε τα 14 τραγούδια αυτής της οδύσσειας. Τότε που ένας νέος ποιητής, ο Κώστας Καρτελιάς, άφησε διακριτικά ένα φάκελο, ο οποίος βρέθηκε την επομένη το πρωί πάνω στο γραφείο του σύνθετη και, μόλις εκείνος τον άνοιξε και διάβασε τα πρώτα ποιήματα “Ένοιωσα και πάλι το γνωστό παλιό σκίρτημα στην καρδιά μου και χωρίς να το πολυσκεφτώ, άρχισα να χαράζω πεντάγραμμα στα περιθώρια του κειμένου και να τα γεμίζω με νότες. Θέλω να πιστεύω ότι ο απλός ανάγνωσης και φυσικά ο ακροατής αυτών των τραγουδιών, θα με δικαιώσει για την επιλογή μου και θα καταλάβει τι ήταν αυτό που έκανε να σκιρτήσει μια καρδιά βαρυφορτωμένη από τον χρόνο” λέει ο ίδιος.
Με αφορμή αυτόν το δίσκο απευθύνθηκα και πάλι στους αρμοδίους, ήταν η 8η φορά, ακολούθησε άλλη μία. Η τελευταία.
Η Οδύσσεια του Μίκη δεν είχε δυστυχώς σταθμό στη Κέρκυρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου