Διαθήκη παρακαταθήκη

Κάτι σαν ευαγγέλιο για μας τους άπιστους. Μια υπενθύμιση καθήκον. Πάλι με τους ποιητές, συντροφιά σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς. Με τους ποιητές συντροφιά, για να μπορέσουμε να σφίξουμε τα χέρια, να ενώσουμε τα χέρια και να αντισταθούμε έστω και αμυνόμενοι. Αυτές τις πρώτες μέρες του χρόνου, τα σημάδια του μας προϊδεάζουν, ότι οι τυπικές ευχές δεν θα έχουν ανταπόκριση, ξαναθυμήθηκα τη διαθήκη του Μιχάλη Κατσαρού. Τη διαθήκη παρακαταθήκη, για όλους εμάς, που ξεκινάμε και τελειώνουμε τις προσδοκίες μας με μια και μοναδική λέξη, ελευθερία.

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει: καλά είμαι εδώ. Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι και λέει: Δόξα σοι ο Θεός. Αντισταθείτε στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών στον κοντό άνθρωπο του γραφείου στην εταιρεία εισαγωγαι - εξαγωγαι στην κρατική εκπαίδευση στο φόρο σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ 'την εξέδρα ώρες ατελείωτες τις παρελάσεις σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ 'όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε, στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες σ' όλα τ 'ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλάτοροι σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα στις κολακείες, τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.
Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία στα εργοστάσια πολεμικών υλών σ' αυτούς
που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια στα θούρια στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους στους θεατές στον άνεμο σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία