Με απορία παρακολουθώ δηλώσεις στελεχών των δυο μεγάλων κομμάτων, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, που οδήγησαν τη χώρα στην σημερινή τραγική κατάσταση, να αποποιούνται κάθε ευθύνης.
Λες και αυτοί, δεν στήριξαν, δεν δούλεψαν, δεν ενίσχυσαν με κάθε τρόπο, αυτόν το δικομματικό εφιάλτη. Οι περισσότεροι φυσικά με το αζημίωτο.
Όλα αυτά τα χρόνια και μέχρι σήμερα, δεν διερωτήθηκαν για τα προφανέστατα σκανδαλώδη: Γιατί το κράτος να είναι αδιέξοδα υπερχρεωμένο, γιατί οι κυβερνήσεις να αδυνατούν, να λύσουν τα θεμελιώδη κοινωνικά προβλήματα της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης. Γιατί τα «πακέτα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης να έχουν γίνει βορά επιτήδειων και οι υποδομές της χώρας να παραμένουν τριτοκοσμικές; Βγήκαν τα σκάνδαλα στη φόρα και αυτοί γαντζωμένοι στο κομματικό άρμα, συνέχισαν να στηρίζουν με νύχια και με δόντια τα υπεύθυνα για να δεινά, κόμματα εξουσίας. Τώρα ζητούν δημοψήφισμα, για το μνημόνιο, φλερτάρουν με κόμματα της αριστεράς, με την ασφάλεια που τους παρείχε η πολυσυλλεκτικότητα των κομμάτων τους, επιμένουν να βρίσκονται στο προσκήνιο, αντί να ζητήσουν μια ταπεινή συγνώμη.
Μέχρι σήμερα όλους αυτούς, τους βλέπαμε σε θέση μάχης να βγάζουν όλα τα αποθέματα εμπάθειας, όταν διακυβεύονταν η πρόσβαση στην καταλήστευση του κρατικού κορβανά, όταν μοιράζονταν πόστα ή διορισμοί στην τοπική αυτοδιοίκηση, στους συνεταιρισμούς, στον πλουτοφόρο κομματικοδίαιτο συνδικαλισμό, όταν γίνονταν προσλήψεις στο χρεοκοπημένο δημόσιο.
Όλοι αυτοί που ακόμα επιμένουν, έριξαν την Ελλάδα στο γκρεμό κτίζοντας, μια κοινωνία, που η εικόνα της δεν έχει προηγούμενο. Να φύγουν επιτέλους, να σιωπήσουν, να κρυφτούν.
Το πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει και η ελπίδα θα γεννηθεί, όταν οι πολίτες αυτής της χώρας, θα αρχίσουν να θυμούνται. Να βάλουν επιτέλους φρένο στην αμνησία που τους οδηγεί κάθε φορά στο επόμενο λάθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου