Να θυμάται κανείς να αναπνέει μετά την ήττα

Απεργία και σήμερα και αύριο, έτσι για την τιμή τον όπλων. Σε λίγο και με τη βούλα της Βουλής, παραδίδει η κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης, (ΠΑΣΟΚ Ν.Δ ΛΑΟΣ), για να μην ξεχνιόμαστε, ότι έχει απομείνει απ’ αυτήν την έρημη χώρα, στους δανειστές της. «Ε, ναι είναι βασικό αυτό. Να θυμάται κανείς ν' αναπνέει, μετά την ήττα». Όλοι έξω, με δυο κουβέντες! Τι άλλο να κάνουμε, τα όπλα τα παραδώσαμε, από τότε, τη ψυχή λίγο έλειψε να μας την πάρει ο διάολος, και το μυαλό κόλλησε σε λογαριασμούς. Έστω για την τιμή των όπλων που δεν έχουμε, όλοι έξω! Να ενώσουμε την οργή μας, πριν γίνει θλίψη, αλλά και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι παλιές μορφές αντιδράσεις δεν είναι πλέον αποτελεσματικές. Απεργία σε ένα κράτος που από ότι φαίνεται δεν χρειάζεται εργαζόμενους, και αν χρειαστεί περιστασιακά έχει τόσους άνεργους…

Όλοι έξω, όχι για να απεργήσουμε, σε μια χώρα νεκρή. Σε μια χώρα που έχει κατεβάσει ρολά και κάθε τόσο εκποιεί κομμάτι κομμάτι από την εδαφική της κυριαρχία και την εθνική της αξιοπρέπεια. Όλοι έξω, για να δήξουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Ανασαίνουμε.
Πριν δυο μήνες έγραφα για την αναποτελεσματικότητα της απεργίας, «Σε παλαιότερες απεργιακές κινητοποιήσεις, οι εργαζόμενοι σχεδόν πάντα έκαναν ένα βήμα μπροστά, πετύχαιναν μικρές νίκες, κέρδιζαν ψιχία και δύσκολα, αλλά κέρδιζαν.
Σήμερα η επόμενη απεργία, τους βρίσκει σε χειρότερες θέσεις από την προηγούμενη, σε κάθε απεργία μετρούν απώλειες, μετρούν ήττες». Και η σημερινή απεργία μας βρίσκει σε χειρότερες θέσεις από την προηγούμενη και η επόμενη είναι βέβαιο σε ακόμα χειρότερες. Όμως το παίρνω πίσω. Όλοι έξω. Όχι για να μην εισπράξουμε ακόμα μια ήττα, αλλά για να μην ξεχάσουμε να ανασαίνουμε.