Που είναι η Αριστερά;

Μπορεί η αριστερά να μην άσκησε εξουσία την περίοδο της μεταπολίτευσης, συμπλήρωσε όμως το πακέτο του συστήματος, που οδήγησε τη χώρα στην πτώχευση. Η κατάρρευση αυτού του σαθρού οικοδομήματος, θα σημάνει και το τέλος της αριστεράς, μιας αριστεράς, που εκ του αποτελέσματος, μπορούμε να πούμε σήμερα με επιείκεια, λειτούργησε εντελώς αναποτελεσματικά. Αν μιλάμε για το τέλος μιας περιόδου και την αρχή μιας νέας εποχής, θα πρέπει να υπολογίζουμε και σε μια νέα αριστερά χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, μια αριστερά με σύγχρονο οπλοστάσιο επιχειρημάτων, που δεν θα εισπράττει ψήφους διαμαρτυρίας, για να αυξάνει πριν την κάλπη τα ποσοστά της. Μια αριστερά που θα την ακολουθούν συνειδητοποιημένοι πολίτες για τις προτάσεις της, για την στάση της απέναντι στα προβλήματα. Μια αριστερά μαζική, που θα στηρίζεται στην δύναμη του λαού, που συμμετέχει στις τάξεις της.
Σήμερα παρά την αύξηση των ποσοστών, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αυτή η αριστερά δεν υπάρχει. Σε τοπικό επίπεδο, στο ΣΥΡΙΖΑ και στη Δημοκρατική Αριστερά – για το Κ.Κ.Ε έχω αναφερθεί πλειστάκις - υπάρχει χάσμα αντιστοιχίας της δημοτικότητας τους, με την οργανωτική τους λειτουργία και τις παρεμβάσεις τους στην τοπική πραγματικότητα. Το μείζον πρόβλημα για αυτά τα κόμματα είναι αν θα ενταχθεί ή δεν θα ενταχθεί ο κ. Καλούδης, του πάλαι ποτέ «πατριωτικού» ΠΑ.ΣΟ.Κ στις τάξεις τους.

Παρακολουθώντας χθες ένα συμπολίτη μας, σε τηλεοπτική εκπομπή, να εκφράζει την οργή του, για τα προβλήματα του Δημοτικού Θεάτρου, από μόνος του ήταν και τα δυο κόμματα μαζί. Θέλω να πω ότι η αριστερά πρέπει, να βγει μπροστά, με δημιουργικές προτάσεις και παρεμβάσεις, να εγκατάλειψη επιτέλους την εσωστρέφεια του παρελθόντος. Οι πολίτες που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην αριστερά, για να αποτινάξει η χώρα μας τα δεσμά του δικομματισμού, πρέπει να πεισθούν ότι αυτά τα κόμματα είναι ικανά να τους εκπροσωπήσουν.
Εκτός από κάποιες αποσπασματικές παρεμβάσεις, οι τοπικές οργανώσεις των δυο παραπάνω κομμάτων, φαίνονται ξεκομμένες από την τοπική πραγματικότητα.
Και επειδή η πραγματική δύναμη δεν μπορεί να στηριχθεί σε συγκυριακές καταστάσεις, αν η αριστερά συνεχίζει να κρύβεται, φοβάμαι ότι για ακόμα μια φορά θα παρακολουθήσουμε την ίδια παράσταση.