«Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να φορά για πολύ καιρό ένα πρόσωπο για τον εαυτό του και ένα διαφορετικό για τον πολύ κόσμο, χωρίς να μπερδευτεί τελικά για το ποιο από τα δυο είναι το αληθινό», έλεγε ο Αμερικανός συγγραφέας, Ναθάνιελ Χόθορν.
Το παρακάτω αποκτά ιδιαίτερη αξία, γιατί το μήνυμα έχει αποδέκτες αυτούς που βαυκαλίζονται χτυπημένοι από τη μέθη της μωροφιλοδοξίας τους. Και έχει αξία, γιατί ο αληθινός κόσμος ασχολείται με πιο σοβαρά πράγματα. Εδώ στην μικρή μας πόλη, το «τίποτα» κάνει μεγάλη φασαρία. Αξιοπεριφρόνητες σαχλαμάρες, θεριεύουν εκ του μηδενός και γίνονται προβλήματα πρώτου μεγέθους.
Σάμπως ο δαίμων της καθημερινότητας να πλάθει καταστάσεις για να βρίσκουν δουλειά οι άεργες ψυχές. Οι πραγματικοί άνθρωποι δείχνουν ξένοι με όλο αυτό το πανηγύρι. Αν τους ρωτούσα γι’ αυτά που κυριαρχούν στην τοπική επικαιρότητα, είμαι βέβαιος που θα εισέπραττα μόνο μια λέξη: «Μαλακίες».
«Η αλήθεια του καθενός είναι ο δρόμος του», λέει η λαϊκή σοφία, δηλαδή το ψέμα του. Αυτοί επιμένουν να σκηνοθετούν το ψέμα για να τους χωρέσει . Μπαίνουν στο ψέμα και το ζούνε. Το βαφτίζουν σημαντικό για να κερδίσουν όσο τον δυνατόν περισσότερο χρόνο βρασμού. Στο ζουμί τους. Τα μπαλόνια όμως, γεμάτα αέρα κοπανιστό πόσο θ’ αντέξουν… θα σκάσουν!
Το έχω διατυπώσει με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Η ουσία είναι ότι σήμερα δεν το προσπερνάω με αδιαφορία. Δεν αντέχω να ζω, μέσα σ’ αυτήν την ελαφρότητα του «φαίνεσθαι».
Στην πολική πάντα υπήρχε η λογική της αγοράς. «Να πουλήσει». Tι; Φρούδες ελπίδες, «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».
Το κακό σήμερα, παράγινε, οι πολιτικοί συνεπικουρούμενοι από τα ηλεκτρονικά κυρίως μέσα ενημέρωσης, πουλάνε σε απίστευτες δόσεις «αέρα κοπανιστό», να φανεί πως κάτι κάνουν και ας μην κάνουν τίποτα.
Με εννοιολογικά θραύσματα, λαϊκίστικα στερεότυπα, γενικεύσεις αλλά και υπεραπλουστεύσεις, προσπαθούν να δημιουργήσουν μία εικόνα, που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Πως λοιπόν να αντέξεις μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ψευτιάς και υποκρισίας; Πώς ν’ αντέξεις, μέσα σε ένα θλιβερό «φαίνεσθαι», όταν γνωρίζεις πολύ καλά το «είναι»;
Το χειρότερο είναι ότι ζώντας οι ίδιοι μέσα στο ψέμα το πιστεύουν, ζουν και αναπνέουν, σε ένα γυάλινο κόσμο, στο κόσμο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου