Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2023

Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού


Προεκλογική η νέα χρονιά. Και πάλι στο τραπέζι προβλήματα που έγιναν μνημεία, επανέρχονται κάθε τόσο για να δώσουν την ευκαιρία για νέες υποσχέσεις , που θα μείνουν υποσχέσεις.
Η διαχείριση των απορριμμάτων, υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει, από ό,τι φαίνεται, στον αιώνα τον άπαντα, ως ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τοπική μας κοινωνία.
Η προσωρινή λύση της μεταφοράς εκτός χωρικών υδάτων, δυστυχώς έγινε μόνιμη. Πάνω από 3 χρόνια οι δήμοι αιμορραγούν για να στηρίξουν οικονομικά τη μεταφορά, εις βάρος άλλων σοβαρών αναγκών που έχει το νησί μας. Δεν θα παραθέσω οικονομικά στοιχεία γιατί προκαλούν τρόμο.



Το εργοστάσιο διαχείρισης των απορριμμάτων, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, που είχε φτάσει στα τεύχη δημοπράτησης από τον τότε ενιαίο Δήμο, φαίνεται ότι έχει παραπεμφθεί στις καλένδες . Η νέα κυβέρνηση φρόντισε, για "άγνωστους" μέχρι στιγμής λόγους, να αφαιρέσει τις αρμοδιότητες της διαχείρισης απορριμμάτων από τους Δήμους και να τις μεταφέρει στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.
Το αποτέλεσμα: τα σκουπίδια μας κάνουν βόλτα ανά την Ελλάδα και θα συνεχίσουν για πολλά χρόνια, εις βάρος όλων των άλλων αναγκών του νησιού.
Εστιάζοντας στο πρόβλημα των απορριμμάτων, χάσαμε το δάσος. Δυστυχώς κάτω από τα σκουπίδια κρύφτηκαν τα πάντα.
Οι υποδομές, ο δημόσιος χώρος, η ποιότητα ζωής, ο πολιτισμός, αποτελούν σήμερα είδη πολυτελείας, απλησίαστα για τους κατοίκους της Κέρκυρας .
Θα επαναλάβω εκείνο το Καβαφικό που λέει ότι το ναι και το όχι πρέπει να τα έχουμε καλοζωισμένα κι ετοιμοπόλεμα μέσα μας. Το δικό μου όχι, όπως αυτό έχει εκφραστεί παραμένει ισχυρό. Μακάρι να μπορούσα να γίνω πιο σαφής, αλλά την σαφήνεια ποτέ δεν την είχα μέσα μου.
Τον Γενάρη του 2018 όταν το Δημοτικό Συμβούλιο του Ενιαίου Δήμου ψήφισε ομόφωνα την μεταφορά των σκουπιδιών έξω από το νησί, έγραφα για μια ιστορική απόφαση αφού παρόμοια δεν υπήρξε ποτέ κατά το παρελθόν, όχι όμως γενναία.
Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν την έκανε δεκτή, η σημερινή κάτω από ισχυρές πιέσεις της Νέας Δημοτική Αρχής, μας διευκολύνει, όμως... Η προσωρινή λύση έγινε μόνιμη και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε.
Τα σκουπίδια, είναι δικά μας, δεν μας τα έστειλε κανένας θεός και ούτε προήλθαν από λοιμούς, σεισμούς καταποντισμούς. Είναι ό,τι περίσσεψε στο τραπέζι μας, προστάτευσαν και μετέφεραν με ασφάλεια τα αναγκαία αγαθά που μπήκαν σπίτι μας. Πριν γίνουν άχρηστα ήταν χρήσιμα. Την ίδια προσοχή, φροντίδα και σεβασμό, που απολάμβαναν πριν γίνουν σκουπίδια, θα πρέπει να έχουν και μετά, που περνούν στην αχρηστία. Αν δε μπορούμε να διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας, δε μπορούμε να διαχειριστούμε τίποτα. Είναι σαν μια οικογένεια που έφαγε ήπιε και μετά σηκώθηκε, τα άφησε όλα πάνω στο τραπέζι και τα πιάτα άπλυτα. Δεν έχουμε νοικοκυριό. Η ήττα διαχρονικά, δεν είναι μόνο της Αυτοδιοίκησης, η ήττα είναι ολόκληρης της κοινωνίας…

Στην φωτογραφία το θρυλικό "Αγγέλικα"


Προεκλογική η νέα χρονιά. Και πάλι στο τραπέζι προβλήματα που έγιναν μνημεία, επανέρχονται κάθε τόσο για να δώσουν την ευκαιρία για νέες υποσχέσεις , που θα μείνουν υποσχέσεις.
Η διαχείριση των απορριμμάτων, υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει, από ό,τι φαίνεται, στον αιώνα τον άπαντα, ως ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τοπική μας κοινωνία.
Η προσωρινή λύση της μεταφοράς εκτός χωρικών υδάτων, δυστυχώς έγινε μόνιμη. Πάνω από 3 χρόνια οι δήμοι αιμορραγούν για να στηρίξουν οικονομικά τη μεταφορά, εις βάρος άλλων σοβαρών αναγκών που έχει το νησί μας. Δεν θα παραθέσω οικονομικά στοιχεία γιατί προκαλούν τρόμο.
Το εργοστάσιο διαχείρισης των απορριμμάτων, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, που είχε φτάσει στα τεύχη δημοπράτησης από τον τότε ενιαίο Δήμο, φαίνεται ότι έχει παραπεμφθεί στις καλένδες . Η νέα κυβέρνηση φρόντισε, για "άγνωστους" μέχρι στιγμής λόγους, να αφαιρέσει τις αρμοδιότητες της διαχείρισης απορριμμάτων από τους Δήμους και να τις μεταφέρει στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων.
Το αποτέλεσμα: τα σκουπίδια μας κάνουν βόλτα ανά την Ελλάδα και θα συνεχίσουν για πολλά χρόνια, εις βάρος όλων των άλλων αναγκών του νησιού.
Εστιάζοντας στο πρόβλημα των απορριμμάτων, χάσαμε το δάσος. Δυστυχώς κάτω από τα σκουπίδια κρύφτηκαν τα πάντα.
Οι υποδομές, ο δημόσιος χώρος, η ποιότητα ζωής, ο πολιτισμός, αποτελούν σήμερα είδη πολυτελείας, απλησίαστα για τους κατοίκους της Κέρκυρας .
Θα επαναλάβω εκείνο το Καβαφικό που λέει ότι το ναι και το όχι πρέπει να τα έχουμε καλοζωισμένα κι ετοιμοπόλεμα μέσα μας. Το δικό μου όχι, όπως αυτό έχει εκφραστεί παραμένει ισχυρό. Μακάρι να μπορούσα να γίνω πιο σαφής, αλλά την σαφήνεια ποτέ δεν την είχα μέσα μου.
Τον Γενάρη του 2018 όταν το Δημοτικό Συμβούλιο του Ενιαίου Δήμου ψήφισε ομόφωνα την μεταφορά των σκουπιδιών έξω από το νησί, έγραφα για μια ιστορική απόφαση αφού παρόμοια δεν υπήρξε ποτέ κατά το παρελθόν, όχι όμως γενναία.
Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν την έκανε δεκτή, η σημερινή κάτω από ισχυρές πιέσεις της Νέας Δημοτική Αρχής, μας διευκολύνει, όμως... Η προσωρινή λύση έγινε μόνιμη και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε.
Τα σκουπίδια, είναι δικά μας, δεν μας τα έστειλε κανένας θεός και ούτε προήλθαν από λοιμούς, σεισμούς καταποντισμούς. Είναι ό,τι περίσσεψε στο τραπέζι μας, προστάτευσαν και μετέφεραν με ασφάλεια τα αναγκαία αγαθά που μπήκαν σπίτι μας. Πριν γίνουν άχρηστα ήταν χρήσιμα. Την ίδια προσοχή, φροντίδα και σεβασμό, που απολάμβαναν πριν γίνουν σκουπίδια, θα πρέπει να έχουν και μετά, που περνούν στην αχρηστία. Αν δε μπορούμε να διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας, δε μπορούμε να διαχειριστούμε τίποτα. Είναι σαν μια οικογένεια που έφαγε ήπιε και μετά σηκώθηκε, τα άφησε όλα πάνω στο τραπέζι και τα πιάτα άπλυτα. Δεν έχουμε νοικοκυριό. Η ήττα διαχρονικά, δεν είναι μόνο της Αυτοδιοίκησης, η ήττα είναι ολόκληρης της κοινωνίας…

Στην φωτογραφία το θρυλικό "Αγγέλικα"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Να ένα δημιουργικό παιχνίδι

Με αφορμή την σύλληψη μαθητών και το σχηματισμό δικογραφίας εναντίον τους από την αστυνομία, για τις κινητοποιήσεις τους, κατά των ιδιωτικών...